ارتقای ظرفیت گردشگری جمهوری اسلامی ایران: تحلیلی بر ابزارهای خط مشی گذاری ملی گردشگری

هدف از این پژوهش شناسایی ابزارهای خطمشی گذاری برای اجرای خطمشی ملی گردشگری در ایراناست. این پژوهش با درک نقش و اهمیت گردشگری در تولید ناخالص ملی در پی یافتن پاسخ مناسب به اینسوال است که با چه ابزارهایی می توان خطمشی گردشگری را اجرا کرد. بهاین منظور برای یافتن این پاسخ ازرویکرد پژوهشی ترکیبی)کیفی کمی( با رویکرد اکتشافی در گردآوری داده ها به منظور دست یابی بهابزارهای خطمشی گردشگری استفاده شده است. با توجه به مولفه های شناسایی شده در این پژوهش می تواننتیجه گرفت، شناسایی ابزارهای خط مشی گردشگری به منزله راه کاری است که دولتها به بهره گیری از آنمی توانند موجب رشد و توسعه گردشگری بشوند. در نهایت یافته های پژوهش حاکی از آن است که ابزارهایخط مشی گردشگری با توجه به نقشهایی که دولتها در گردشگری ایفا می کنند به سه دسته ابزارهایتنظیمی، شناختی و هنجاری تقسیم می شوند و دولت با استفاده از این ابزارها می تواند موجب پایداریگردشگری شود. در بخش کمی، سنجه طراحی شده توسط پژوهشگران برای تایید یا رد فرضیهها مورد استفادهقرار گرفت که از روایی محتوایی لازم و ضریب قابل اعتماد آلفای کرونباخ ) 758.0 ( برخوردار است.