تعیین پیشران های کلیدی موثر در توسعه گردشگری پزشکی (مورد پژوهی : کلان شهر اصفهان)

گردشگری پزشکی به‌عنوان یکی از زیرمجموعه های گردشگری سلامت و یک صنعت با پتانسیل بالا، نقش مهمی در توسعه پایدار صنعت گردشگری سلامت به‌عنوان ارتباط دهنده بخش پزشکی و گردشگری دارد. در پژوهش حاضر، سعی شده است با بررسی و تحلیل عوامل کلیدی و همچنین، عدم قطعیت‌ها در تحقق‌پذیری توسعه گردشگری پزشکی، پیشران‌های کلیدی موثر شناسایی شوند تا الگویی جهت اصلاح فرایند فعلی تدوین برنامه‌های گردشگری پزشکی در کلان‌شهر اصفهان ارائه گردد. بر این مبنا، روش این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و به لحاظ روش، ترکیبی از روش های اسنادی و پیمایشی (پرسشنامه تاثیرات متقابل) و از نظر ماهیت، بر اساس روش های جدید آینده نگاری، تحلیلی و اکتشافی است. جامعه آماری این پژوهش شامل 35 نفر از کارشناسان حوزه برنامه ریزی گردشگری شهری، مدیران شهری و پژوهشگران حوزه گردشگری (21 نفر مدیر و کارشناس و 14 نفر پژوهشگر) است که به‌روش نمونه گیری گلوله‌برفی انتخاب شدند. برای گردآوری داده‌های این پژوهش از روش دلفی و برای تحلیل داده از روش تحلیل اثرات متقابل متغیرها از نرم افزار micmac استفاده شده است. نتایج حاصل از پراکندگی متغیرها در محور تاثیرگذاری و تاثیرپذیری عوامل، بیانگر ناپایداری سیستم در توسعه گردشگری پزشکی محدوده مورد مطالعه است. در نهایت با توجه به امتیاز بالای اثرگذاری مستقیم و غیرمستقیم، 9 عامل اصلی به مثابه پیشران های کلیدی در آینده توسعه گردشگری پزشکی کلان‌شهر اصفهان شناسایی شدند.

determining key factors effective in medical tourism development (case study: isfahan metropolis)

as a subgroup of health tourism and industry with high potential, medical tourism plays an essential role in the sustainable development of the health tourism industry as a link between the medical and tourism sectors. the present study attempts to identify effective key drivers by examining and analyzing key factors and uncertainties in medical tourism development to present a model to improve the current process of developing medical tourism programs in the isfahan metropolis. the applied study employed documentary and survey research techniques (cross-impact questionnaire) based on new foresight, analytical, and exploratory methods. the statistical population consisted of 35 urban tourism planning experts, city managers, and tourism researchers (21 managers and experts and 14 researchers) selected by the snowball sampling method. the delphi method was employed to collect the data. the micmac software for data analysis used the cross-impact analysis method of variables. the results of the dispersion of the variables in the axis of influence and influence of the factors indicate the system’s instability in the development of medical tourism in the studied area. finally, according to the high direct and indirect impact scores, nine main factors were identified as key drivers in the future development of medical tourism in the isfahan metropolis.