بازشناسی محرک های موثر بر رقابت پذیری سفر وگردشگری برای دوران پساکرونا (مطالعه موردی: ایران)

گسترش بیماری کرونا ( یا کووید 19) صنعت گردشگری را بیش از هر صنعت دیگری متاثر کرده است؛  بسته شدن مرزهای خارجی، محدودیت‌های سفر داخلی، لغو پروازها، و تعطیلی اماکن اقامتی و توریستی جملگی به آسیب های فراوانی در صنعت گردشگری منجر شده اند. تداوم این روند، تاکنون، میزان رقابت پذیری اکثر کشورهای جهان برای کسب منابع و مزایای بیشتر از سفر و گردشگری را به کمترین سطح خود رسانده است. در این راستا، سعی مقاله حاضر بر آن است تا با استفاده از روش تحلیل ساختاری، محرک های موثر بر وضعیت آینده رقابت پذیری گردشگری کشور ایران را برای دوران پساکرونا بازشناسی و خوشه بندی کند. داده های نظری به روش اسنادی و داده های تجربی به روش میدانی(مصاحبه، پنل خبرگان و پرسشنامه اثرات متقاطع) تهیه شده است. جامعه آماری این پژوهش 20 نفر از خبرگان و متخصصین دانشگاهی، با تکنیک دلفی و با روش نمونه گیری قضاوتی یا هدفمند، بود. 41  محرک در 4 بعد توانمندسازی محیطی، آمادگی شرایط و چارچوب قانونی گردشگری، آمادگی زیرساختی، و توانمندسازی منابع طبیعی و فرهنگی با روش تحلیل اثرات متقابل ساختاری در نرم‌افزار micmac پردازش شدند. یافته های این پژوهش نشانگر این بود که نظام خوشه بندی محرک ها حاکی از تمرکز آن ها در خوشه پیش برنده های دوگانه است. همچنین از بین 41 محرک رقابت پذیری گردشگری برای دوران پساکرونا، محرک های تقویت تورهای مسافرتی برای جذب گردشگر(آمادگی زیرساختی)، انتخاب ایران به دلیل تجربه قبلی (آمادگی شرایط و چارچوب قانونی گردشگری) و آمادگی جهش سفر و میزبانی شایسته از گردشگران (آمادگی زیرساختی) به ترتیب با میزان تاثیرگذاری مستقیم 385، 364 و 361 در جایگاه اول تا سوم قرار گرفتند. با توجه به نتایج به‌دست‌آمده می توان نتیجه گیری کرد که جنس 10 محرک شناسایی‌شده اولیه با تاثیرگذاری مستقیم بالا از نوع آمادگی زیرساختی است.

Th Recognition of stimuli affecting the competitiveness of travel and tourism for the postCorona (Case study: Iran)

The spread of Coronavirus disease (Covid19) has affected the tourism industry more than any other industry; the closure of foreign borders, domestic travel restrictions, the cancellation of flights, and the closure of accommodation and tourist sites have all caused severe consequences in the tourism industry. Continuation of this trend has reduced the level of competitiveness of most countries in the world to obtain more resources and benefits from travel and tourism thus far. In this regard, this article was to recognize and cluster the stimuli affecting the future competitiveness of tourism in Iran for the postCOVID era by using structural analysis. Theoretical data were collected using desk research, and experimental data by field method (interview, panel of experts, and crosscutting questionnaire). The statistical population of this study was 20 experts and academic experts, using the Delphi technique and judgmental or purposeful sampling method. 41 stimuli in 4 dimensions of environmental empowerment, the readiness of conditions and legal framework of tourism, infrastructural readiness, and empowerment of natural and cultural resources are processed by structural interaction analysis method in MICMAC software. The findings of this study indicated that the stimuli clustering system indicates their concentration in the dual propulsion cluster. Also, among the 41 tourism competitiveness stimulus for the postCOVID era, the stimulus of boosting travel tours to attract tourists (infrastructural readiness), the choice of Iran due to previous experience (readiness of conditions and legal framework of tourism), and travel leap readiness and decent hosting of tourists (infrastructural readiness) are ranked first to third with 385, 364 and 361 direct impact, respectively. According to the obtained results, it can be concluded that the type of 10 initially identified stimuli with high direct impact is of the type of infrastructural readiness.