ارزیابی و تحلیل جایگاه برندگردشگری استان فارس بر پایه هویت رقابت پذیری ملی

با توجه به شرایط رقابت‌پذیری جهانی، برند سازی پتانسیل‌های گردشگری در جهت‌دهی منابع و جذب سرمایه‌گذاری‌های صنعت توریسم از اهمیت بسزایی برخوردار است و امروزه اکثر کشورها و شهرها با برنامه‌ریزی در این زمینه سعی در ارزآوری بیشتر با استفاده از این صنعت سبز هستند. بنابراین در پژوهش حاضر با توجه به پتانسیل‌های بالای استان فارس درزمینه گردشگری تاریخی درصدد ارزیابی از برند گردشگری استان فارس بر اساس سند توسعه گردشگری این استان در سال 1404 و بر پایه رقابت‌پذیری ملی هستیم. روش تحقیق توصیفی تحلیلی و هدف کاربردی است. داده‌ها و اطلاعات موردنیاز از منابع کتابخانه‌ای و اسنادی (سند توسعه گردشگری استان فارس) و به‌صورت پیمایشی (پرسشنامه مصاحبه) جمع‌آوری‌شده است. نتایج به‌دست‌آمده نشان می‌دهد استان فارس درزمینه دو پارامتر جذب گردشگر و برند سازی گردشگری به ترتیب با امتیاز 5/3 و 3 از 5 امتیاز ممکن نقشه رقابتی، پایین‌تر از مشهد و در حالت رقابت فشرده با استان اصفهان و بالاتر از سایر رقبای ملی و منطقه‌ای (خوزستان، یزد و کرمان) قرار دارد. نتایج نقشه تناسبی نشان می‌دهد که مهم‌ترین عوامل کلان تاثیرگذار بر توسعه و برند سازی گردشگری استان فارس عبارت‌اند از؛ مدیریت کلان کشور، کمبود اعتبارات، نگاه سیاسی به گردشگری تاریخی استان فارس، محدودیت‌های جامعه اسلامی و تحریم‌های بین‌المللی است. همچنین مهم‌ترین قابلیت‌های استان فارس که دارای 4 ویژگی(viro) نادر بودن، تکرارناپذیر، غیرقابل تقلید و باارزش هستند عبارت‌اند از؛ وجود حرم حضرت شاه‌چراغ، آرامگاه شخصیت‌ها و مفاخر ملی، بناهای تاریخی استان فارس؛ بنابراین با توجه به این منابع و متغیرهای کلان تاثیرگذار بر برند سازی گردشگری استان فارس نقشه تناسب راهبردی ترسیم گردید و راهکارهای مناسب پیشنهادشده است.

Evaluating and Analyzing the Tourism Brand Position of Fars Province Based on the Identity of National Competitiveness

Considering the global competitive environment, branding tourism potential is important in directing resources and attracting investment. Today, most countries and cities are planning to earn foreign exchange using this green industry. Therefore, in this research, considering the high potential of Fars province in the field of historical tourism, we seek to evaluate the tourism brand of Fars province based on the tourism development document of this province in 1404 and national competitiveness. In terms of the methodology, this is a descriptiveanalytical and in terms of the purposes, this is an applied research. The required data and information collected using library and documentary sources (tourism development document of Fars province) and survey method (questionnaireinterview). The results show that Fars province in terms of tourist attraction and branding criteria, has a competitive map below Mashhad with 3.5 points and 3 out of 5 points, respectively, and it is in a competitive situation with Isfahan province and above other national and regional rivals (Khuzestan, Yazd, and Kerman). The result of the proportional map shows that the main factors influencing the development and branding of tourism in Fars province are macromanagement of the country, lack of credit, political perspectives on the historical tourism of Fars province, restrictions of the Islamic society and international sanctions. Also, the most important features of Fars province which have four characteristics of rarity, nonrepeatable, irrelevant and valuable are Shah Cheragh shrine, the tomb of the characters and national monuments, historical monuments of Fars province. Therefore, considering these sources and the significant variables affecting tourism branding in Fars province, a map of strategic alignment has been drawn and appropriate strategies have been suggested