طراحی و توسعه آنتولوژی تجربیات مکانی در مسیریابی شهری

تجربه مکانی، توانایی افراد برای درک روابط بین اشیای دنیای واقعی، فضاها و مناطق است که پس از سال ها یادگیری و تجربه توسط افراد خبره بدست می‌آید. این تجربه که منجر به تولید دانش مکانی می‌شود در اخذ تصمیمات سازمانی با دقت بالا، واقع‌بینانه و هماهنگ با واقعیت کمک می‌کند. از این‌رو، استفاده از روش‌هایی برای ذخیره‌سازی و استفاده مجدد از این تجربه و جلوگیری از خارج شدن آن از سازمانها، امروزه به امری مهم و ضروری تبدیل شده است. در این پژوهش روش‌های مختلف مدل سازی تجربیات از جمله استفاده از شبکه‌های معنایی، قانون، منطق و آنتولوژی بررسی می‌شوند و به دلیل برتری روش آنتولوژی نسبت به روش‌های دیگر، این روش به عنوان روش مدلسازی انتخاب و الگوریتمی مبتنی بر آنتولوژی برای ذخیره‌سازی تجربیات مکانی ارائه و در مسیریابی شهری استفاده می‌گردد. بدین منظور، ابتدا یک مدل آنتولوژی با استفاده از داده‌های مربوط به مسیرهای تاکسی شهر تهران ایجاد گردید. سپس این مدل آنتولوژی برای مسیریابی استفاده شد و نتایج آن با الگوریتم کوتاه‌ترین مسیر دایجسترا از نظر طول مسیر و زمان سفر برای زمان اوج ترافیک، مقایسه گردید. نتایج حاصل نشان داد با این‌که طول سفر روش مسیریابی مبتنی بر آنتولوژی تجربیات رانندگان، نسبت به الگوریتم کوتاه‌ترین مسیر دایجسترا، بیشتر است، اما زمان سفر آن کمتر است و در برخی مسیرها اختلاف زمان سفر آن با الگوریتم کوتاه‌ترین مسیر دایجسترا، به 10 دقیقه نیز می‌رسد.