شناسایی عوامل موثر بر بروز بحران‌های قومی در مناطق مرزی و آسیب‌های ناشی از آن (مطالعه موردی: استان آذربایجان غربی)

امروزه اهمیت مرزها و مناطق مرزی، ضرورت امنیت را ایجاب می‌نماید و جهت ایجاد امنیت مرزها، نقش قومیت‌های ساکن در حاشیه مرزها بسیار حائز اهمیت می‌باشد. بحث قومیت یکی از موضوعات مهم در ساختارها، مباحث و چالش‌های سیاسی و امنیتی می‌باشد. ایران کشوری متنوع ازنظر قومی است و اکثر گروه‌های قومی در مناطق مرزی کشورمان استقرار یافته‌اند. ازاین‌رو شناسایی آسیب‌های مناطق مرزی با تاکید بر مسائل قومی ضرورتی اجتناب‌ناپذیر می‌باشد که این ضرورت هدف تحقیق را در استان آذربایجان غربی روشن می‌سازد. روش تحقیق در این مطالعه کاربردی با ماهیت توصیفی – تحلیلی است که برای جمع‌آوری اطلاعات از روش اسنادی – میدانی (پیمایشی) و برای تجزیه‌وتحلیل داده‌های این تحقیق از آزمون‌های آماری فریدمن، رگرسیون و تی تک نمونه‌ای استفاده گردیده است. حجم نمونه نیز 300 نفر از کارشناسان و صاحب‌نظران این حوزه می‌باشد. یافته‌های تحقیق بر اساس آزمون رگرسیون حاکی از آن است که فقر و محرومیت شدید در مناطق مرزی؛ عدم تقسیم شغل‌های مدیریتی بین اقوام مختلف و عدم تثبیت سیستم دموکراتیک (وجود نظام مدیریتی تمرکزگرا) به ترتیب با ضریب بتای 0.721؛ 0.607 و 0.566 بیش‌ترین تاثیر را در بروز بحران‌های قومی در مناطق مرزی موردمطالعه دارند. همچنین مهم‌ترین بحران‌های قومی در مناطق مرزی موردمطالعه بر اساس متغیرهای مورد مطالعه نیز درگیری و منازعات قومی، عملیات و شورش‌های قومی علیه دولت مرکزی و نفوذ کشورهای بیگانه و بزرگ جلوه دادن این شورش‌ها می‌باشند که ارزش آزمون فریدمن آن‌ها به ترتیب برابر با 13.98، 12.57 و 11.21 است.