بررسی عوامل تاثیرگذار در مرزهای جمهوری اسلامی ایران و جمهوری آذربایجان

پایدارترین عنصر در امنیت ملی ایران در قرون گذشته، جغرافیای خاص این مرز و بوم بوده است که از یک‌سو ایران را مرکز پیرامونی خود قرارداد و از سوی دیگر عملاً ازنظر جغرافیایی به هیچ‌یک از محیط‌های پیرامونی خود تعلق کامل ندارد. گروه‌های قومی ایران با دنباله‌های فرامرزی خودشان در کشورهای آذربایجان، ترکیه، افغانستان و ترکمنستان، حاصل یک چنین تجربه تاریخی برای گروه‌های قومی بوده‌اند. بنابراین امنیت مرزهای بین‌المللی ایران و مرزنشینان به‌ویژه جمهوری آذربایجان به‌شدت متاثر از قلمروهای پیرامونی می‌باشد و ضمانت تحقق این امر، مدیریت مرزها و داشتن مرزهایی با امنیت کامل می‌باشد. این پژوهش به دنبال این است تا عواملی را که در مدیریت مرزهای بین ایران و آذربایجان که شامل عوامل جغرافیایی، دفاعی، اقتصادی می‌شود و بر محیط پیرامونی این دو کشور تاثیر زیادی می‌گذارد را موردبررسی قرار دهد. آن چیزی که می‌توان دریافت کرد این است که روابط ایران و آذربایجان علی‌رغم بهره‌مندی از بعضی زمینه‌های فرصت ساز به دلیل مرزبندی‌های مرتبط با رژیم حقوقی دریای خزر، مناقشه قره‌باغ و حضور آمریکا همچنان با چالش‌های عمده‌ای مواجه خواهد بود. در این پژوهش نحوه جمع‌آوری داده‌ها به‌صورت کتابخانه‌ای (کتاب، مقالات) می‌باشد و روش تحقیق نیز توصیفی-تحلیلی است.