قاچاق کالا و ارتباط آن با ویژگی‌های اجتماعی و اقتصادی مناطق مرزی(نمونه موردی: شهرستان میناب)

قاچاق کالا یکی از انواع قاچاق است که تقریباً در تمام مناطق مرزی کشور وجود دارد. اما در مناطق مرز دریایی استان هرمزگان به دلیل شرایط خاص جغرافیایی و نزدیکی به مراکز اقتصادی کشور امارات متحده عربی بیشترین قاچاق کالا وجود دارد. هدف مقاله بررسی ارتباط بین عوامل اجتماعی و اقتصادی و ارتکاب به قاچاق کالا در شهرستان میناب است. روش تحقیق توصیفی – تحلیلی و از نوع پیمایشی است. برای جمع‌آوری اطلاعات از دو روش کتابخانه‌ای و برداشت میدانی استفاده ‌شده است. درروش میدانی از طریق تکمیل پرسشنامه و مشاهده حضوری اطلاعات موردنیاز گردآوری‌شده است. تمام افراد بالای 18 سال شهرستان میناب جامعه آماری پژوهش را تشکیل می‌دهند. حجم نمونه تحقیق از طریق فرمول کوکران محاسبه و برابر با 383 نفر است. روش تجزیه‌وتحلیل اطلاعات به‌صورت کمی و با استفاده از آزمون t در نرم‌افزار spss انجام شد. نتایج تحقیق بیانگر ارتباط معنادار بین اشتغال و بیکاری، فقر، محرومیت منطقه و سطح تحصیلات با ارتکاب به قاچاق کالا است. یعنی هرچه نرخ بیکاری بالاتر، وضعیت فقر بدتر و به‌طورکلی محرومیت منطقه بیشتر زمینه ارتکاب به قاچاق در این منطقه بیشتر می‌شود. و بسیاری از قاچاقچیان کالا از روی فشار اقتصادی و بیکاری مجبور به این کارشده‌اند و رنج و خطر آن را به جان خریده‌اند. یکی از پیامدهای قاچاق برای این افراد تنزل جایگاه اجتماعی آن‌ها بین مردم است. مهم‌ترین راهکارهای اساسی ریشه‌کنی پدیده قاچاق به‌ویژه قاچاق کالا در این شهرستان محرومیت‌زدایی از طریق ایجاد فرصت‌های اشتغال پایدار و مبارزه با فقر است