قرارداد 1975 الجزایر از زمینه‌ها تا پیامدها

مقاله حاضر با بررسی مناسبات ایران و عراق، در اقدام نخست، زمینه‌هایی را که به قرارداد 1975 الجزایر منجر شد، بررسی می‌کند و در گام بعدی به آثار و پیامدهای این قرارداد بر مناسبات دو کشور می پردازد. مقاله با استناد به اسناد و منابع معتبر تاریخی، نشان می دهد علاوه بر اختلاف‌های مرزی که عراق از عثمانی به ارث برده بود، تحریک‌های انگلیسی‌ها نیز باعث زیاده‌خواهی عراقی‌ها و سازش ناپذیری آنان شد که نمود آن قرارداد 1937 و ادعای ارضی عراق بر خوزستان بود؛ اما عراقی‌ها حتی حاضر به اجرای قرارداد 1937 هم نشدند. اگرچه با انعقاد قرارداد الجزایر در سال 1975 به ظاهر اختلاف‌های دو کشور پایان یافت؛ اما با توجه به این واقعیت که رویکرد صدام به این قرارداد نه یک راهبرد، بلکه یک تاکتیک فرصت طلبانة محض بود که رژیم بعث را از فروپاشی توسط کردها، نجات داد و محکوم به شکست بودن قرارداد را از همان ابتدا می‌شد پیش بینی کرد و این احساس شکست حاصل از قرارداد، صدام را به انتقام‌جویی واداشت و حاصل آن جنگ تحمیلی 8 ساله با ایران بود