تحلیلی بر نقش امنیت اجتماعی در توسعه گردشگری نواحی مرزی(مطالعه موردی: شهرستان‌های آق‌قلا و گمیشان استان گلستان)

امروزه امنیت به‌عنوان مهم‌ترین و زیربنایی‌ترین اصل در تدوین استراتژی توسعه گردشگری در جهان به شمار می‌آید. میان صنعت گردشگری، ثبات، توسعه و امنیت رابط‌های تعریف‌شده وجود دارد و هرگونه بروز ناامنی و به‌کارگیری خشونت در سطوح مختلف زیان‌های جبران‌ناپذیری به این صنعت وارد می‌سازد. هدف از این پژوهش بررسی و تحلیل نقش امنیت در توسعه گردشگری نواحی مرزی استان گلستان است. این تحقیق با توجه به نوع هدف کاربردی است؛ ازنظر روش، توصیفی–تحلیلی بشمار می‌رود. جامعه آماری در این تحقیق اساتید، کارشناسان و مدیران سازمان‌ها و موسسات دولتی و خصوصی در حوزه گردشگری استان، کارشناسان نیروی انتظامی و گردشگران است. حجم نمونه بر اساس فرمول نمونه‌گیری کوکران 348 نفر برآورد شد. انتخاب نمونه‌ها از روش نمونه‌گیری غیر احتمالی (در دسترس) استفاده شد. ابزار سنجش در این تحقیق، پرسشنامه بوده است. روایی پرسشنامه توسط تعداد 7 نفر از اساتید مجرب و پایایی آن با ضریب آلفای کرونباخ 0/86 تایید شد. جهت تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از نرم‌افزار spss استفاده‌شده است. نتایج تحقیق نشان می‌دهد که بین افزایش امنیت اجتماعی و توسعه گردشگری در نواحی مرزی رابطه معنی‌داری وجود دارد. همچنین بین عملکرد و اطلاع‌رسانی امنیتی نیروی انتظامی و ارتقای امنیت گردشگری رابطه معنی‌داری وجود دارد.