مدیریت مرزی هماهنگ، تجربه منطقه آسیا و اقیانوس آرام

در چند دهه گذشته -منطقه آسیا و اقیانوس آرام- به دلیل رشد سریع اقتصادی ، به مرکز توجه جهانی تبدیل شده اند. بحران مالی جهانی، اتخاذ تدابیری در جهت تحریک تقاضای داخلی و افزایش تجارت درون منطقه‌ای به منظور حفظ شتاب، رشد را برای کشورهای منطقه به امری ضروری تبدیل کرده‌است. کمیسیون اقتصادی و اجتماعی آسیا و اقیانوس آرام، به عنوان شعبه منطقه ای سازمان ملل متحد، با همکاری کشورهای عضو خود، موانع تجارت و حمل و نقل در منطقه را از میان برمی دارند. کمیسیون اقتصادی و اجتماعی آسیا و اقیانوس آرام اقدام‌های مختلفی، از جمله کاهش خلاهای زیر ساختی و نیز به کمترین رساندن کمبودهای سازمانی را با هدف رواج پیوند‌های منطقه ای همه جانبه انجام داده است. مدیریت مرزی هماهنگ، بخش مهمی از مورد دوم است. تاخیر در مرزها تنگنای بزرگی را برای جابه‌جایی کالا در منطقه به وجود می آورد و کشورهای منطقه برای رسیدگی به این مسائل، اقدام‌های هماهنگی را انجام می دهند. تجربه نشان داده است که رویکردهای مختلفی به مدیریت مرزی هماهنگ وجود دارد و برخی از شیوه‌های بهتر، نیازمند برنامه‌ریزی کامل و دقیق هستند. به طور خاص سازمان‌های مرزی - به ویژه گمرک- باز تعریف نقش مستقل- و مهم‌تر از آن- نقش خود به عنوان بخشی از تیم مدیریت مرزی هماهنگ نیاز دارند.