پلیس مرزبانی و مولفه های امنیت اجتماعی در مبارزه با قاچاق کالا(مناطق مرزی جنوب کشور)

هر جامعه‌ای در جهت تحقق اهداف خود به امنیت نیاز دارد. امنیت اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی در کشور ما، همواره با چالش‌هایی رو به رو بوده است. احراز جایگاه نخست اقتصادی، علمی و فناوری در منطقه، براساس سند چشم‌انداز بیست ساله جمهوری اسلامی ایران، منوط به اقدام‌هایی در زمینه رفع این چالش‌ها است. یکی از این اقدام‌های لازم، مبارزه با پدیده قاچاق کالا است. قاچاق کالا امنیت جامعه را در ابعاد مختلف سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، مدیریتی و انتظامی نشانه می‌گیرد. روش مورد استفاده در این تحقیق، روش توصیفی از نوع کتابخانه‌ای است. برای دست یابی به مولفه‌های امنیت اجتماعی و مبارزه با قاچاق کالا و در پاسخ به این سوال که جامعه ایران، نیازمند چه مولفه‌هایی در راه مبارزه با قاچاق کالا است؟ با مطالعه مقاله‌ها و کتاب‌هایی راجع به مدیریت، قاچاق کالا، امنیت اجتماعی و مشاوره با صاحب‌نظران و با تعمق و اندیشه درباره آنها، مولفه‌های مبارزه با قاچاق کالا در ابعاد مختلف شناسایی و راه‌کارهای هر کدام با برنامه ریزی بلند مدت، میان مدت و کوتاه مدت بررسی و تجزیه و تحلیل شد. در پایان، یافته‌های این مقاله نشان می‌دهد: نگاه به قاچاق کالا نباید تک بُعدی باشد، بلکه از ابعاد مختلف فرهنگی، اقتصادی، سیاسی، مدیریتی و امنیتی بررسی و تجزیه و تحلیل گردد. به عبارت دیگر از جمله مسایلی که باید در این زمینه مورد توجه قرار گیرد، نقش واقعی مبارزه با قاچاق کالا در ایجاد امنیت اجتماعی است. این نقش باید بیشتر جنبه پیشگیرانه داشته باشد تا نقش درمان؛ یعنی چه کنیم تا در آینده، این پدیده شوم در جامعه تکرار نشود. این نقش جدید در مبارزه با قاچاق کالا، مبارزه رو در رو و فیزیکی نیست، بلکه یک مبارزه هوشمندانه و غیر فیزیکی است و راه‌کارهای فرهنگی، اقتصادی، سیاسی و مدیریتی را در بر می‌گیرد. مبارزه‌ای که ماهیت بلند مدت و میان مدت دارد؛ بنابراین مسئله اصلی در این تحقیق، این است: چه کنیم تا از نظر فرهنگی، اقتصادی و مدیریتی، ریشه‌های امنیتی قاچاق کالا را از بین ببریم و مبارزه فیزیکی با قاچاق کالا را به حداقل برسانیم.