تعمیم سیاست جنایی مشارکت مدار در امنیت افزایی مناطق مرزی

نوار مرزی به جهت موقعیت خاص جغرافیایی در معبر ترانزیت و یا ترددهای متعدد خودرویی و انسانی اعم از قانونی یا غیرمجاز قرارگرفته است. این حوزه صرف‌نظر از مخاطرات جانی برای مرزنشینان، پیامدهای جرم‌زایی فراوانی را در پی داشته است. لیکن وجود ظرفیت و پتانسیل مادی (استعداد بسیج و نیروی انسانی، ریش‌سفیدان و ....) و فکری و معنوی (تعاملات و شناخت آن‌ها نسبت به محیط و حتی ایلات آن‌سوی مرز) به‌عنوان بخشی از جامعه مدنی در قالب مرزنشینان در این قلمرو از خاک کشور، فرصتی است که شایسته اغتنام از سوی متولیان تامین امنیت در این بستر است. ازاین‌رو یگان‌های مرزبانی با تدوین و اجرای اقدامات کنشی به‌جای اقدامات واکنشی، در بستر سیاست جنایی مشارکتی می‌توانند از ظرفیت‌های اقامتی، اشراف محیطی، اطلاعاتی و ... مرزنشینان در تامین امنیت محیطی نوار مرزی بهره‌گیری لازم را داشته باشد. روش توصیفیتحلیلی و به شیوه کتابخانه‌ای با بهره‌گیری از منابع فارسی و لاتین در حوزه‌های امنیت و سیاست جنایی و قوانین موضوعه صورت گرفته است. نتایج حاکی از آن است که یگان‌های مرزی در راستای امنیت افزایی مناطق مرزی لازم است با ترجیح سیاست جنایی در مفهوم عام آن (که ناظر بر اقدامات کنشی و نرم و سپس واکنشی و سخت است) بر سیاست‌های کیفری در مفهوم خاص سیاست جنایی (که ناظر بر اقدامات واکنشی و سخت است) نوعی از سیاست جنایی که مبتنی بر تعامل و همکاری فی‌مابین تمامی ذی‌نفعان مناطق مرزی و کنشگران تامین امنیت است و در ادبیات حقوقی از آن به سیاست جنایی مشارکت مدار یاد می‌شود را دنبال نماید تا با ارائه خدماتی از جمله اقدامات اجتماعی، فرهنگی آموزشی و مشاوره‌ای با هم‌افزایی هدفمند و عمومی بتواند نسبت به امنیت افزایی البته ضمن رعایت الزامات احتیاطی و اطلاعاتی به‌منظور حفظ جان و اموال ایشان اقدام نماید.

Generalization of Participatory Criminal Policy in Increasing the Security of Border Areas

Due to its special geographical location, the border strip is located in the transit route or numerous vehicle and human traffic, whether legal or illegal. This area, regardless of the risk to life for border residents, has had many criminal consequences. But the existence of material capacity and potential (potential of mobilization and manpower, elders, etc.) and intellectual and spiritual potential (their interactions and knowledge of the environment and even the tribes across the border) as part of civil society in the form of border residents in this area of the territory of the country is an opportunity that deserves to be seized by the security authorities in this context. Therefore, border units can use the residential, environmental, intelligence, etc. capacities of border guards in providing environmental security of the border strip by formulating and implementing action measures instead of reaction measures, in the context of participatory criminal policy. The descriptiveanalytical method has been employed in a library style using Persian and Latin sources in the fields of security, criminal policy and relevant laws. The results indicate that in order to increase the security of border areas, border units need to prefer criminal policy in the general sense (which refers to action and soft and then reactive and hard) to criminal policies in the specific sense of criminal policy (which observes reactive measures) a kind of criminal policy that is based on interaction and cooperation between all border stakeholders and security actors, and in the legal literature it is referred to as participatory criminal policy to provide services such as social, cultural, educational and counseling measures with purposeful and general integration can increase security, of course, while observing precautionary and intelligence requirements in order to protect their lives and property.