تحلیل نقش مولفه‌های آمایش سرزمین در توسعه گردشگری استان سیستان و بلوچستان

اهمیت گردشگری به اندازه‌ای است که در آمایش سرزمین، به عنوان یک بخش ارزشمند و رشد یابنده در زمینه رهیافت اقتصادی مطرح بوده است. به همین منظور پژوهش حاضر به دنبال تحلیل نقش مولفه‌های آمایش سرزمین در توسعه گردشگری استان سیستان و بلوچستان است. روش: پژوهش حاضر از نظر هدف توسعه‌ای کاربردی و رویکرد حاکم بر آن روش توصیفی تحلیلی است. برای جمع‌آوری داده‌های تحقیق از روش‌های اکتشافی استفاده ‌شده است. جامعه آماری شامل استان سیستان و بلوچستان در سال 1399 است. حجم نمونه، 400 نفر از ساکنان و 30 نفر از کارشناسان و متخصصان است. از روش‌های دلفی، آزمون پیرسون، آماره t، آزمون تحلیل واریانس یک‌راهه و آزمون آماری f لوین برای تحلیل داده های پژوهش استفاده شده است. یافته‌ها: بر اساس نتایج آزمون t، مولفه‌های آمایش سرزمین نظیر امنیتی و پدافندی(با میانگین 3.77)، زیربنایی و نیروی انسانی(با میانگین 3.37)، سیاسی و مبارزه با قاچاق کالا(با میانگین 3.25)، اقتصادی و اجتماعیفرهنگی(با میانگین 3.13) و زیست محیطی و فضایی‌(با میانگین 3.02 ) به ترتیب بیش ترین تاثیر در توسعه گردشگری در استان سیستان و بلوچستان دارند. بر اساس ضریب همبستگی پیرسون، با اطمینان 99 % و سطح خطای کوچک‌تر از 0.01 بین آمایش سرزمین و مولفه‌های گردشگری مشتمل بر محیطی(0.59)، اقتصادی(0.66)، خدماتی(0.67)‌، اجتماعی‌–‌فرهنگی(0.69)، سیاسی(0.65)، اطلاع‌رسانی و تبلیغات(0.63)، رقابت‌پذیری(0.68) و امنیت گردشگران(0.71‌) رابطه مستقیم (مثبت) وجود دارد. نتیجه‌گیری: ارتباط بین آمایش سرزمین و مولفه‌های گردشگری به صورت مستقیم و مثبت است. آمایش سرزمین با مولفه‌ امنیت گردشگران بیشترین ارتباط و با مولفه‌ محیطی کمترین ارتباط را دارد.

Analysis of the Role of Spatial Planning in Tourism Development of Sistan and Baluchestan Province

Background and Aim: The importance of tourism is as great as that it has been a valuable and growing part of the economic approach in Spatial planning. In this regard, the present research has seeks to spatial planning role analysis in tourism development in Sistan and Baluchestan province. Methodology: Present research is developmentalapplied in terms of purpose. The sample size is 400 residents and 30 experts and specialists. This study has been used methods such as Delphi, Statistics T , ,oneway ANOVA, Levin F test and Pearson test . Findings: Based on the results of Ttest, components of spatial planning such as security and defense (average 3.77), infrastructure and manpower (average 3.37), political and combating commodity smuggling(average 3.25), economic and sociocultural (average 13.13) 3) and environmental and spatial (with an average of 3.02) have the greatest impact on tourism development, respectively. According to Pearson correlation coefficient, with 99% confidence and error level less than 0.01 between spatial planning and tourism has positive direct relationships which include environmental (0.59), economic (0.66), service (0.67); socialcultural (0.69), political (0.65), information and advertising (63) (0.68), competitiveness (0.68) and tourist safety (0.71). Conclusion: spatial planning components have a significant role in tourism development in Sistan and Baluchestan province. Because their average is high and their upper and lower limits are positive. The relationship between patial planning and tourism components is direct and positive. patial planning has the most relationshipwith the security component of tourists. It also has the least relationship with the environmental component.