بررسی احساس امنیت اجتماعی در شهرهای مرزی (مطالعه موردی: شهر پیرانشهر)

امروزه حفاظت و حراست از سرزمین در سراسر کره زمین برای تمام کشورها یک ارزش به‌حساب می‌آید. ضمانت تحقق این امر، بدون شک مدیریت مرزها و داشتن مرزهایی با امنیت کامل می‌باشد. امنیت، بنیادی‌ترین نیاز هر جامعه و مهم‌ترین عامل برای دوام زندگی اجتماعی به شمار می‌رود. کشور ایران دارای مرزهای زیادی با همسایگان خود می‌باشد که ناامنی آن‌ها نگرانی‌هایی را برای مرزنشینان و دولت مرکزی به وجود آورده است. تاثیر امنیت در مناطق مرزی اهمیت و آثاری مضاعف دارد چرا که عدم امنیت مناطق مرزی و حاشیه‌ای، جریان مهاجرت را از مناطق مرزی به‌سوی مناطق شهری تسریع و تشدید نموده و با خالی شدن سکونتگاه‌های مرزی از جمعیت و فعالیت و انباشته شدن مناطق مرکزی و شهری از جمعیت، هم مناطق مرکزی و هم مناطق مرزی با مسائل و مشکلات امنیتی مواجه می‌گردند. هدف پژوهش حاضر بررسی احساس امنیت اجتماعی شهروندان در شهر پیرانشهر می‌باشد. جامعه پژوهش کلیه شهروندان شهر مرزی پیرانشهر می باشند. حجم نمونه آماری 220 نفر از شهروندان انتخاب شدند روش نمونه گیری نیز به‌صورت تصادفی ساده بوده است. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار spss مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش بیانگر آن است که احساس امنیت اجتماعی در طیف نسبتاً مطلوبی قرار دارد. همچنین بین نقش نیروهای انتظامی و امنیت اجتماعی با اطمینان لازم رابطه معنادار و مستقیم برقرار است. یعنی هر چه افراد نقش نیروهای انتظامی را در زندگی و محله خود پررنگ‌تر احساس می‌کنند، از امنیت بیشتری نیز برخوردار هستند. همچنین بین احساس امنیت اجتماعی و سن، جنس، امنیت جانی، مالی، فضای فیزیکی- اجتماعی شهر رابطه معناداری وجود دارد.