اثر بخشی آموزش هوش هیجانی بر مهارتهای اجتماعی و شیوههای مقابله با استرس دانش آموزان دبیرستانی شاهد دختر همدان

پژوهش حاضر یک مطالعه شبه تجربی است که به منظور مقایسه اثربخشی آموزش هوش هیجـانی بر مهارتهای اجتماعی و شیوه مقابله با استرس در دانـش آمـوزان انجـام گرفتـه اسـت. جامعـه آمـاری پژوهش تمامی دانش آموزان دختر شاهد مقطع دبیرستان شهر همدان در سال تحصیلی 89-90 میباشـندکه نمونه ای به حجم 30 نفر به روش تصادفی ساده انتخاب و بطور تصادفی در دو گروه آموزش هـوش هیجانی و گواه قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها را پرسشنامه های مهارت اجتماعی ایندربیتزن و فوستر(1992) و شیوه های مقابله با استرس اندلر و پارکر (1990) تشـکیل مـیدهـد. پرسشـنامه مهـارتهـای اجتماعی و شیوه مقابله با استرس به عنوان پیش آزمون و پس آزمون اجرا گردیدند. افراد گروه آمـوزش هوش هیجانی 12 جلسه ساختار یافته 90 دقیقه ای در هر هفته به مدت 2 ماه شرکت کردنـد ولـی گـروهگواه هیچ آموزشی را دریافت نکرد. به منظور تجزیه و تحلیل دادهها در سطح آمار توصیفی از میانگین وانحراف استاندارد و در سطح آمار استنباطی از تحلیل کوواریانس چند متغیره استفاده شـده اسـت. نتـایج یافته ها نشان داد که آموزش هوش هیجانی بر مهارتهای اجتماعی و شیوه های مقابله با استرس (مسـاله مداری و اجتنابی) شدت اثر بالایی دارد اما بر شیوه هیجان مداری شدت اثر پایینی دارد. میتـوان نتیجـه گرفت که آموزش هوش هیجانی بر افزایش مهارت های اجتماعی و اتخاذ شیوه هـای مقابلـه بـا اسـترس کارآمد و موثر است.

The Effect of EQ Training on Social Skills and the Methods of Stress Management in Female Students of Shahed Secondary High Schools in Hamedan

EQ, as one of the most important phenomenon in our daily life, is the last revolution and invention on the relationship between thought and emotion. This study aims to investigate the effect of EQ training on social skills and the Methods of Stress Management. In this quasi experimental study, 30 participants selected from among the female students of the Shahed secondary high school in Hamedan city in 138990 and they occur in two groups through the random sling ( treatmentcontrol). In this study two questionnaires as pretest and posttest were administered i.e., Inderbitzen and Foster’s(1992) Social Skills questionnaire and Endler and Parker’s(1990) Coping Inventory for Stressful Situations. The students of treatment group participated in 12 ninety minute sessions which held every weeks and lasted two months, approximately, however, the control group received no training. Data were analyzed via descriptive statistics (mean score and standard deviation) and inferential ones (multivariable covariance analysis). Findings reveal although EQ training has the high level of effect on social skills and the methods of stress management but has the lowest effect on emotion focused. It is concluded that EQ training has a significant effect on improving social skills and decision the methods of stress management.