مدل ساختاری اعتیاد به اینترنت بر اساس خودتنظیمی تحصیلی با نقش میانجی درگیری تحصیلی

اعتیاد به اینترنت به استفادۀ افراطی و بیش ‌از حد از اینترنت گفته می شود و می تواند سایر فعالیت های اجتماعی فرد را تحت تاثیر قرار دهد. بر این اساس، شناسایی عواملی که سبب کاهش وابستگی شود و از آسیب‌های اعتیاد به اینترنت بکاهد، ضروری است. پژوهش فوق با هدف شناسایی اثر خودتنظیمی تحصیلی از طریق میانجی گری درگیری تحصیلی بر اعتیاد به اینترنت برای کمک به کنترل و طراحی مداخلات موثر بر پیشگیری از آن، انجام شد. پژوهش حاضر توصیفی- همبستگی مبتنی بر روش مدل‌یابی معادلات ساختاری بود. به‌منظور دستیابی به این هدف از بین تمامی دانشجویان دانشگاه فرهنگیان خراسان شمالی که در سال تحصیلی 99-1398 تحصیل می‌کردند، 300 نفر از دانشجویان به‌ روش نمونه‌گیری تصادفی منظم انتخاب شدند و به پرسشنامه‌های اعتیاد اینترنت یانگ (1998)، خودتنظیمی تحصیلی ما گنو (2010) و درگیری تحصیلی ریو (2013) پاسخ دادند. برای تجزیه ‌و تحلیل داده‌ها از معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج نشان داد خودتنظیمی تحصیلی و درگیری تحصیلی بر اعتیاد به اینترنت تاثیر منفی و معنادار دارند؛ و درگیری تحصیلی در رابطۀ بین خودتنظیمی تحصیلی و اعتیاد به اینترنت نقش میانجی دارد و با توجه به شاخص‌های برازش، مدل از برازش خوبی برخوردار بود. دانشگاه‌ها می توانند با توجه خاص به آموزش راهبردهای خودتنظیمی تحصیلی و به طبع آن افزایش درگیری تحصیلی دانشجویان را فراهم کنند تا از این طریق مشکل اعتیاد به اینترنت دانشجویان را مدیریت کنند.

the structural model of internet addiction is based on academic self-regulation with the role of mediator in the academic engagement

internet addiction refers to excessive use of the internet and can affect other social activities. it is essential to identify factors that reduce dependence and reduce addiction to the internet. this study aimed to identify the effect of self-regulated learning through mediation of academic engagement on internet addiction to help control and design effective interventions on preventing it. this study was descriptive - correlation based on structural equation modeling (sem). in order to achieve this goal, the students of farhangian university of north khorasan ho were studying in the academic year of 20219 - 2020 were selected as a systematic random sampling and responded to young internet addiction questionnaire (1998), academic self – regulation (2010) and reeve academic engagement (2013). structural equation modeling (sem) was used to analyze the data. the results showed that academic self - regulation and academic engagement have a negative and significant effect on internet addiction. the academic engagement in the relationship between academic self - regulation and internet addiction has a mediator role and according to fitting indexes(gfi=.92, pcfi=.74, cfi=.91, rmsea=.075, χ2/df =2.564). the model has good fit. universities can provide students with special attention to teaching educational strategies and their nature to increase student educational conflicts to manage the problem of internet addiction.