نقش حس انسجام و باورهای امید در پیش بینی سازگاری تحصیلی دانش آموزان

سازگاری تحصیلی نقش مهمی در موفقیت تحصیلی و تجربیات کلی بین‌فرهنگی دانش آموزان دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش حس انسجام و باورهای امید در پیش بینی سازگاری تحصیلی دانش آموزان انجام گرفت. پژوهش حاضر به روش همبستگی انجام شد. جامعۀ آماری پژوهش حاضر را کلیۀدانش آموزان پسر مقطع متوسطۀ دوم مدارس دولتی شهرستان فارسان بود، که در سال تحصیلی 1397 تحصیل می‌کردند از این جامعه نمونه ای به حجم 120 نفر به روش  تصادفی خوشه ای انتخاب شدند و به پرسشنامه های سازگاری تحصیلی بکر و سیریک (1984)، حس انسجام آنتونوونسکی( 1987) و باورهای امید اسنایدر (1989) پاسخ دادند. داده ها با شاخص های آمار توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه تحلیل شدند. نتایج ضریب همبستگی نشان داد سازگاری تحصیلی با تفکر عامل، تفکرراهبردی و نمرۀ کل حس انسجام و مولفه های ادراک پ ذیری و مهارپذیری ارتباط مثبت دارد. نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد متغیرهای حس انسجام و باورهای امید حدود 17 درصد از واریانس سازگاری تحصیلی در دانش آموزان را پیش بینی می کند. نتایج این پژوهش نشان داد باورهای امید و حس انسجام از متغیرهای مرتبط با سازگاری تحصیلی در دانش آموزان است که باید در برنامه ریزی های آموزشی راهکارهایی برای افزایش آن‌ها  ارائه شود.

the role of sense of cohesion and hope beliefs in predicting students’ academic adjustment

academic adjustment plays an important role in the academic achievement and general intercultural experiences of students. the purpose of this study was to determine the role of sense of coherence and hope beliefs in predicting students’ academic adjustment. instruments and methods: this study was correlational. the statistical population of this study consisted of all second-grade male secondary school students of farsan, who were studying in the year 2018. of this sample population, 120 people were selected and responded to questionnaires of academic adjustment, sense of cohesion and hope beliefs. data were analyzed by descriptive statistics, pearson correlation coefficient and multiple regression. findings: the results of correlation coefficient showed that the academic adjustment was related positively to agency thinking, pathway thinking and total score of sense of coherence and the components of comprehensibility and manageability. the results of regression analysis also showed that variables of sense of coherence and hope beliefs predict about 17 percent of the variance of academic adjustment in their students. conclusion: the results show that hope beliefs and sense of coherence are among the variables related academic adjustment in students, which should be presented in educational programs with ways to increase sense of those.