پیش‌بینی سازگاری تحصیلی دانشجویان کارشناسی دانشگاه فرهنگیان فارس بر اساس خوش‌بینی تحصیلی و خودکارآمدی ادراک‌شده

این پژوهش با هدف پیش‌بینی سازگاری تحصیلی دانشجویان کارشناسی دانشگاه فرهنگیان فارس بر اساس خوش‌بینی تحصیلی و خودکارآمدی ادراک‌شده انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانشجویان مقطع کارشناسی پردیس‌های دانشگاه فرهنگیان فارس بود که در نیمسال اول سال تحصیلی 98-1397 مشغول به تحصیل بودند. برای انجام این پژوهش 300 دانشجو (128 پسر و 172 دختر) به روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای انتخاب شدند و پرسش‌نامه‌های خودکارآمدی موریس، خوش‌بینی تحصیلی اسچنن-موران و همکاران و سازگاری تحصیلی بیکر و سیریک را تکمیل کردند. داده‌های به‌دست آمده با آزمون‌های آماری ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها نشان داد که بین خوش‌بینی تحصیلی و خودکارآمدی ادراک‌شده با سازگاری تحصیلی دانشجویان رابطه‌ی مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون آشکار کرد که خوش‌بینی تحصیلی و خودکارآمدی ادراک‌شده توان پیش‌بینی 0/33 از تغییرات سازگاری تحصیلی را به طور مثبت دارند؛ بنابراین، می‌توان برای افزایش میزان سازگاری تحصیلی، به متغیرهای خوش‌بینی تحصیلی و خودکارآمدی ادراک‌شده توجه کرد.

predicting academic adjustment of undergraduate students of fars farhangian university based on academic optimism and perceived self-efficacy

the aim of this study was to predict the academic adjustment of undergraduate students of fars farhangian university based on academic optimism and perceived self-efficacy. the statistical population of the study included all undergraduate students on the campuses of fars farhangian university who were studying in the first semester of the 1397-98 academic years. for this study, 300 students (128 boys and 172 girls) were selected by cluster random sampling and completed the morris self-efficacy questionnaire, tschannen-moran et al.’s academic optimism questionnaire, and students’ adjustment to college questionnaire (baker siryk). data were analyzed by pearson correlation coefficient and multiple regression analysis. findings showed that there is a positive and significant relationship between academic optimism and perceived self-efficacy with students’ academic adjustment. the results of regression analysis also revealed that academic optimism and perceived self-efficacy have the ability to predict 0.33 of academic adjustment changes in a positive direction; therefore, to increase the degree of academic adjustment, we can pay attention to the variables of academic optimism and perceived self-efficacy.