پیش‌بینی خودکارآمدی تحصیلی بر اساس سبک های دلبستگی و مهارت‌های فراشناختی دانش‌آموزان

مطالعه دربارة خودکارآمدی تحصیلی و عوامل موثر بر آن در جامعة امروزی برای دانش‌آموزان توجه ویژه‌ای می‌طلبد. هدف تحقیق حاضر پیش‌بینی خودکارآمدی تحصیلی بر اساس سبک‌های دلبستگی و مهارت‌های فراشناختی دانش‌آموزان بود. مطالعه از نوع توصیفی همبستگی بود و نمونة آماری به‌ روش خوشه‌ای، 195 نفر از دانش آموزان دختر پایة سوم شهرستان اهر بود. بر اساس اهداف از سه پرسشنامة خودکارآمدی تحصیلی یلروی و بانتینگ (2002)، دلبستگی کولینز و رید (1990) و فراشناخت اونیل و عابدی (1996) برای جمع‌آوری داده‌ها استفاده شد. نتایج تحلیل همبستگی نشان داد مولفه‌های مهارت فراشناختی با خودکارآمدی تحصیلی رابطة مثبت و معنادار دارند و همچنین، با مولفه‌های دل بستگی نا ایمن اجتنابی و ایمن رابطة مثبت و معنادار دارند، ولی مولفة سبک دلبستگی اضطرابی رابطة منفی با خودکارآمدی تحصیلی دارد (0.05>p). همچنین، نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد میزان تاثیرگذاری مولفه‌های آگاهی فراشناختی، راهبرد شناختی، برنامه‌ریزی و خودبازبینی بر خودکارآمدی تحصیلی به ترتیب، برابر 0.29، 0.28، 0.37، 0.11 است (0.05>p). همچنین، نتایج نشان داد میزان تاثیرگذاری مولفه‌های وابستگی (نا ایمن اجتنابی)، نزدیک‌بودن (ایمن)، اضطرابی بر خودکارآمدی تحصیلی به ترتیب برابر 0.44، 0.24، 0.11 است (0.05>p). از این نتایج چنین استنباط می‌شود که با نهادینه‌کردن فرایند یاددهی یادگیری معنا‌دار و همچنین، شرایط دور از اضطراب می‌توان خودکارآمدی دانش‌آموزان را بهبود بخشید.

Prediction of Academic Self-efficacy based on Attachment Styles and Meta-cognitive Skills of Students

The study of academic selfefficacy and factors influencing it in today’s society requires special attention for students. The aim of this study was predicting academic selfefficacy based on attachment styles and metacognitive skills. It was descriptivecorrelational study and statistical samples (n=195) were selected by a clusterrandom sampling method from thirdgrade high school female students of Ahar. Mac Elroy Banting’s academic selfefficacy questionnaire (2002), the Adult Attachment Scale (AAS, Collins Read, 1990), and the metacognition questionnaire (O’Neil and Abedi, 1996) were employed for data gathering. Correlation analysis results showed a positive and significant relationship between the components of metacognitive skills and academic selfefficacy and the components of secure and insecure avoidance attachment, the relationship between the component of anxious attachment style with academic selfefficacy was negative (p <0.05). Regression analysis, the rate of influence of metacognitive awareness, cognitive strategy, planning, and selfmonitoring components on academic selfefficacy was respectively 0.29, 0.28, 0.37, 0.11 (p <0.05). The rate of influence of attachment components (insecure avoidance), proximity (secure), and anxiety on academic selfefficacy were respectively 0.44, 0.24, 0.11, respectively (p <0.05). As with results, the selfefficacy of students can be promoted through significant systematizing the process of teachinglearning as well as anxietyavoidance conditions.