پیش بینی حمایت خود مختاری معلّمان براساس عوامل ‌استرس‌زای شغلی با‎ میا نجی گری راهبرد های مقابله ای

هدف پژوهش حاضر پیش بینی حمایت خودمختاری معلّمان برا ساس عوامل ‌استرس‌زای شغلی با‎ میانجی گری راهبرد های مقابله ای بود. روش پژوهش توصیفی و طرح پژوهش، همبستگی و از نوع مدل‌سازی معادلات ساختاری بود. جامعة آماری شامل همة معلّمان متوسطة اول و دوم مدارس دولتی شهرستان نور و چمستان درسال تحصیلی 99-98 به تعداد 636 نفر بود که براساس فرمول کوکران و با روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه ای، 240 نفر انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامة معلم به عنوان متن اجتماعی ولبورن و همکاران (1992)، پرسشنامة عوامل استرس زای شغلی اترو لوپس و همکاران (2006) و پرسشنامة راهبردهای مقابله ای کارور (1997) استفاده شد. تمام تحلیل ها به روش مدل‌سازی معادلات ساختاری انجام شدند. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که عوامل استرس زای شغلی بر راهبردهای مقابله ای و حمایت خودمختاری اثر مستقیم دارد. راهبردهای مقابله ای بر حمایت خودمختاری اثر مستقیم دارد. همچنین، عوامل استرس زای شغلی به صورت غیرمستقیم و از طریق راهبردهای مقابله ای بر حمایت خودمختاری تاثیر می گذارد. نتایج این پژوهش از نقش میانجی راهبردهای مقابله ای در روابط بین عوامل استرس زای شغلی با حمایت خودمختاری معلّمان حمایت کرد.

Predicting of Teachers Autonomy Support based on Job Stressors by Mediating Coping Strategies

The aim of this study was to predicting teachers’ autonomy support based on job stressors by mediating coping strategies. The research method was descriptive, and the research design was correlational and structural equations. The statistical population included first and second secondary school teachers in noor and chamestan public schools in the academic year 139899 numbering 636 teachers. Based on the Cochran’s formula and stratified random sampling were selected 240 teachers. To collect data, the questionniar was used. Teacher as Social Context questionnaire of Wellborn et al (1992), Job stressors questionnaire of OteroLopez et al (2006) and the coping strategies of Carver (1997). Structural equation modeling was used to analyze the data. The results of the study showed that job stressors have a direct effect on coping strategies and autonomy support. Coping strategies have a direct effect on autonomy support. Job stressors indirectly affect autonomy support through coping strategies. The results of this study support the mediating role of coping strategies in the relationships between job stressors with the teachers’ autonomy support.