نقش میانجی‌ توانمندسازی روان‌شناختی در رابطه‌ بین کارآمدی جمعی معلمان و هیجانات تدریس

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش واسطه ای توانمندسازی روان‌شناختی در رابطه‌ بین کارآمدی جمعی معلمان و هیجانات تدریس انجام گرفت. روش پژوهش حاضر از نوع توصیفی همبستگی بود. جامعه‌ آماری پژوهش همه‌ معلمان مدارس ابتدایی شهرستان میبد به تعداد 550 نفر بود که در سال تحصیلی 98-1397 مشغول به تدریس بودند. از میان آن‌ها، 234 نفر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه‌های کارآمدی جمعی معلمان شان موران و بار (2004)، توانمندسازی روان‌شناختی اسپریتزر (1995) و هیجانات تدریس فرنزل و همکاران (2010) بودند. داده ها با ضریب همبستگی پیرسون و مدل سازی معادلات ساختاری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد مدل مطرح‌شده از برازش خوبی برخوردار است (94/0= gfi و 07/0=  ramsea). همچنین، نتایج نشان داد کارآمدی جمعی معلمان به واسطه گری توانمندسازی روان‌شناختی می تواند هیجانات مثبت را به صورت مثبت پیش بینی کند. از طرفی دیگر، کارآمدی جمعی معلمان به واسطه گری توانمندسازی روان‌شناختی می تواند هیجانات منفی را به صورت منفی پیش بینی کند. این نتایج حاکی از آن است که ارتقای خودکارآمدی جمعی در بین معلمان باعث افزایش کارآمدی تدریس و تجربه‌ لذتبخش از شغل و حرفه‌ معلمی می شود.

The Mediating Role of Psychological Empowerment in Relationship between Collective Teacher Efficacy and Teaching Emotions

The purpose of this study was to investigate mediating effect of Psychological Empowerment the relationship between collective teacher efficacyand teaching emotions on elementary school teachers in the city of Maybod. The method of this study was descriptivecorrelation of structural equations modeling type. The population included 550 primary school teachers who have been teaching in academic years 20182019. Among them, 234 teachers were selected using cluster random sampling. The measurement tools in this research were collective TschannenMoran Barr’s (2004) Teacher Efficacy Questionnaire, Spreitzer’s (1995) psychological empowerment Questionnaire and Frenzel et al’s (2010) Teaching Emotions Questionnaire. Data were analyzed using Pearson correlation coefficient and Modeling. The results showed that the proposed model has good fit (GFI= 0.94 RAMSEA= 0.07). The results of Modeling showed that collective teacher efficacycan predicts positively teachers’ Positive emotions through the mediation of Empowerment Dimensions. Besides, collective teacher efficacycan predict positively teachers’ negatively emotions through the mediation of empowerment dimensions. These results suggest that promoting of collective selfefficacy among teachers increases the effectiveness of teaching and enjoyable experience in the teaching profession.