اثربخشی آموزش راهبردی تفکر بر سرزندگی تحصیلی دانش‌آموزان ابتدایی

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش راهبردی تفکر بر سرزندگی تحصیلی دانش‌آموزان ابتدایی اجرا شد. روش پژوهش نیمه‌آزمایشی و طرح آن پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه‌ آماری پژوهش حاضر مشتمل بر کلیه‌ دانش‌آموزان دختر پایه‌ پنجم مقطع ابتدایی شهر مرند بود. گروه نمونه، با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شد. آزمودنی‌های این تحقیق 64 نفر بودند که به روش تصادفی به گروه آزمایش (32 نفر) و کنترل (32 نفر) تخصیص داده شدند. محتوای آموزشی مورد نظر، بسته‌ آموزش تفکر غریبی و همکاران بود. گروه آزمایشی 16 جلسه‌ 50 دقیقه‌ای آموزش راهبردی تفکر را دریافت کردند و گروه کنترل هیچ‌گونه آموزشی در مورد تفکر دریافت نکردند و جریان عادی کلاس را طی کردند. سرزندگی تحصیلی دانش‌آموزان با پرسشنامه‌ سرزندگی تحصیلی حسین‌چاری و دهقانی‌زاده ارزیابی شد. سرزندگی تحصیلی دانش‌آموزان در دو مرحله‌ پیش‌آزمون و پس‌آزمون ارزیابی شد. یافته‌های تحقیق نشان داد بین میانگین نمرات سرزندگی تحصیلی دانش‌آموزان در گروه‌های آزمایش و کنترل تفاوت معناداری وجود دارد. به صورت کلی می‌توان چنین عنوان کرد که آموزش تفکر به دانش‌آموزان می‌تواند موجب تقویت سرزندگی تحصیلی آنان شود. این نتایج، آموزش راهبردی تفکر را به مثابه‌ یک روش یاددهی یادگیری کارآمد در تربیت دانش‌آموزان خودگردان، که مهم‌ترین هدف تعلیم و تربیت است، پیشنهاد می‌کند.

The Effectiveness of Strategic Teaching of Thinking on Academic Buoyancy in Elementary Students

The purpose of this study was to determine the effectiveness of Strategic Teaching of Thinking on academic buoyancy of elementary students. The research method was semiexperimental and its design was pretest and posttest with control group. The population of the study consisted of all 5th grade elementary school students in Marand city. The sample group was selected using cluster random sampling. The subjects of this study were 64 people who were randomly assigned to the experimental group (32 persons) and control (32 persons). The intended educational content was a package of Strategic Teaching of Thinking and colleagues. The experimental group received 16 sessions of 50 minutes of strategic thinking instruction, and the control group did not receive any training on thinking and did not go through the normal course of the class. Students’ academic buoyancy was assessed with a questionnaire of Hossein Chari and Dehghanizadeh’s. Academic buoyancy were evaluated in two stages: Pretest and posttest. Research hypotheses were analyzed by covariance analysis the findings of the research showed that there is a significant difference between the mean scores of academic buoyancy in the experimental and control groups. In general, it can be stated that thinking teaching to students can strengthen academic buoyancy. These results suggest Strategic Teaching of Thinking as an effective teachinglearning method in educating selftaught students, which is the most important goal of education.