مقایسه تاثیردو روش درمانی تنظیم هیجان و ذهن آگاهی بر کاهش تعلل ورزی تحصیلی و فرسودگی تحصیلی دانش آموزان دوره متوسطه

پژوهش حاضر با هدف مقایسه‌ تاثیر دو روش درمانی تنظیم هیجان و ذهن‌آگاهی، بر کاهش تعلل‌ورزی تحصیلی و فرسودگی تحصیلی دانش آموزان انجام گرفت. روش اجرای پژوهش نیمه‌آزمایشگاهی ﺑﻮد. از جامعه‌ آماری دانش‌آموزان دختر دوره‌ دوم متوسطه‌ شهر اهواز در سال تحصیلی 971396 که 2300 نفر بودند، 36 نفرآزﻣﻮدﻧﻲ به صورت نمونه گیری هدفمند داوطلب و در قالب سه گروه 12 نفری (دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل) در فرایند پژوهش شرکت کردند. ابزار پژوهش، مقیاس ارزیابی تعلل ورزی ﺳﻮﻟﻮﻣﻮن و راﺗﺒﻠﻮم (1984) و سیاهه‌ فرسودگی مدرسه‌ساخته‌ سالملا–آرو، کیورو، لسکینن و نورمی (2009) بودند. تحلیل داده‌ها با روش آماری تحلیل کوواریانس چندمتغیری، نشان داد در مرحله‌ پس‌آزمون هر دو گروه آزمایش، در نمرات تعلل‌ورزی تحصیلی و فرسودگی تحصیلی کاهش معناداری نسبت به گروه کنترل وجود داشته‌اند، ولی مقایسه‌ انجام‌شده در زمینه‌ تاثیردو روش مورد مطالعه، تفاوت معناداری را نشان نمی‌دهد؛ بر این اساس، به‌کارگیری دو روش درمانی تنظیم هیجان و ذهن‌آگاهی به منظور کاهش تعلل‌ورزی تحصیلی و فرسودگی تحصیلی دانش آموزان توصیه می شود.

The Comparison between Emotion Regulation and Mindfulness Methods in Reducing of Academic Procrastination and Academic Burnout in High School Students

The purpose of this study was to compare the two methods of emotion regulation and mindfulness therapy on reducing academic procrastination and academic burnout in students. The research method was quasiexperimental. From the statistical population of the high school girl students of Ahvaz high school in the academic year of 20172018, which were 2300, 36 students were selected by purposefulvoluntary sampling in three groups of 12 (two experimental and one control group) in the process. Research participated. The instruments used in this study were the procrastination assessment scale developed by Solomon Raum (1984) and the school burnout inventory made by SalmellaArrow, Kioru, Laskinen, and Normi ​​(2009). The results of multivariate analysis of covariance showed that there was a significant decrease in academic procrastination and academic burnout scores in the posttest of both experimental groups compared to the control group. The effect of the two methods studied does not show a significant difference; therefore, using both emotion regulation and mindfulness therapy to reduce academic procrastination and academic burnout is recommended.