بررسی و مقایسه‌ میزان فعالیت فیزیکی دانشجویان پسر و دختر شاغل به تحصیل در دانشگاه فرهنگیان در سال 1397

بی‌‌تردید فعالیت بدنی یکی از شاخص‌های مهم سلامت فردی و اجتماعی است و غفلت از آن آثار نامطلوبی در بهره‌وری دارد، از طرفی محدودیت فعالیت‌های فیزیکی با توجه به آموزه‌های فرهنگی و مذهبی در بانوان بیشتر نمود دارد. بنابراین، مطالعه‌ حاضر با هدف بررسی وضعیت فعالیت بدنی بین دانشجویان فرهنگیان سراسر کشور ایران انجام گرفت و اثر تفاوت جنسیتی در بین دانشجویان دانشگاه فرهنگیان بررسی شد. پژوهش حاضر از نوع کاربردی بوده که به روش پیمایش انجام گرفت و از نظر زمانی به صورت مقطعی بوده است. مطالعه‌ حاضر از نوع مقطعی بود.جامعه‌ پژوهش دانشجویان دانشگاه فرهنگیان کل کشور بودند که ابتدا به صورت کل‌شمار در نظر گرفته شدند. به منظور انجام پژوهش، ابتدا سامانه‌ کارنامه‌ سلامت طراحی شد و در 98 پردیس دانشگاه فرهنگیان و مرکز آموزشی در سراسر کشور اجرا شد. در همین راستا، متغیرها در دو بخش اندازه‌گیری شده و در سامانه ثبت شد.اطلاعات ثبت‌شده 29115 دانشجو در سامانه‌ کارنامه‌ سلامت دانشجویان مطالعه شد. تنها 15 درصد دانشجویان، مطابق با توصیه‌ سازمان بهداشت جهانی هفت روز در هفته (هر بار حداقل 30 دقیقه) فعالیت فیزیکی داشتند. دانشجویان پسر به طور معناداری فعال‌تر از دختران بودند. تفاوت معناداری در این نسبت در بین گروه دختران و پسران مشاهده شد. 11 درصد دختران و 7 درصد پسران هیچ‌گونه فعالیت بدنی در طول هفته نداشتند. براساس یافته‌ها، وضعیت میزان فعالیت فیزیکی در بین دانشجویان دانشگاه فرهنگیان نامطلوب برآورد می‌شود. این وضعیت در جمعیت دختران بدتر بود.

Study and Comparison of Physical Activity of Male and Female Students Studying at Farhangian University in 1397

Undoubtedly, physical activity is one of the important indicators of individual and social health and neglecting it has adverse effects on productivity. On the other hand, the restriction of physical activity due to cultural and religious teachings is more pronounced in women. Therefore, the present study was conducted to investigate the status of physical activity among students of Farhangian University throughout Iran and the effect of gender differences among them was investigated. The present study was an applied research that was conducted by survey method and was crosssectional in terms of time. The present study was a crosssectional study. The research population was the students of Farhangian University of the whole country who were first considered as a census. In order to conduct research, the health record system was first designed and implemented in 98 Branch. Of Farhangian University and educational centers across the country. In this regard, the variables were measured in two parts and recorded in the system. The registered information of 29115 students was studied in the student health record system. Only 15% of students were physically active seven days a week (at least 30 minutes at a time), as recommended by the World Health Organization. Male students were significantly more active than female students. There was a significant difference in this ratio between girls and boys.11% of girls and 7% of boys did not engage in any physical activity during the week. Based on the findings, the level of physical activity among students of Farhangian University is estimated to be unfavorable. The situation was worse in the girl population.