ساختار عاملی تاییدی و ویژگی های روان‌سنجی پرسشنامه‌ چندبُعدی اشتیاق دانشجویان (ses)

هدف پژوهش حاضر بررسی ساختار عاملی و ویژگی های روان‌سنجی پرسشنامه‌ چندبعدی اشتیاق دانشجویان بوده است. جامعه‌ آماری پژوهش را همه‌ دانشجویان 18 تا 30 ساله‌ دانشگاه رازی در نیم سال اول سال تحصیلی 1395-96 تشکیل دادند. نمونه‌ پژوهش 230 نفر از دانشجویان بود که به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند و به پرسشنامه‌ چندبعدی اشتیاق دانشجویان، خودکارآمدی، مقیاس خودتنظیمی و عملکرد تحصیلی و مقیاس اهمال کاری تحصیلی (برای بررسی روایی همزمان) پاسخ دادند. پایایی از طریق محاسبه‌ ضریب آلفای کرونباخ بررسی شد. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل عاملی و همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج تحلیل عاملی نشان داد پرسشنامه از شش عامل اشباع‌شده و از شاخص های برازش مناسبی برخوردار است. بین اشتیاق دانشجویان با خودکارآمدی هیجانی، اجتماعی، تحصیلی و خودتنظیمی تحصیلی رابطه‌ مثبت و معنا داری به دست آمد. همچنین، بین اشتیاق دانشجویان و اهمال کاری تحصیلی رابطه‌ منفی برقرار است. در تحلیل عاملی تاییدی 48 گویه تایید شد. نسخه‌ فارسی پرسشنامه‌ چندبعدی اشتیاق دانشجویان در جامعه‌ دانشجویان، خصوصیات روان‌سنجیِ قابل‌قبولی دارد و می توان آن را به‌عنوان ابزاری معتبر در پژوهش های روان‌شناختی به‌کار گرفت. پژوهش حاضر شواهد نویدبخشی را درباره‌ قابلیت کاربرد نسخه‌ فارسی پرسشنامه‌ چندبعدی اشتیاق دانشجویان در جمعیت دانشجویی فراهم کرده است.

Confirmatory Factor Structure and Psychometric Characteristics of Multidimensional Student Engagement Scale (SES)

The aim of this study was to investigate the factor structure and psychometric characteristics of the multidimensional questionnaire of Student engagement. The statistical population of this study consists of all students aged 18 to 30 of Razi University in the first semester of the academic year 13951396. The study sample consisted of 230 students who were selected by stratified random sampling method and answered the multidimensional questionnaire of academic enthusiasm, selfefficacy, selfregulatory scale and academic performance and academic procrastination scale (for Concurrent Validity). Reliability was assessed by calculating Cronbach’s alpha coefficient. Factor analysis and Pearson correlation were used to analyze the data using. The results of factor analysis showed that the questionnaire consists of six saturated factors and appropriate fitness indicators. There was a positive and significant relationship between Student engagement and emotional, social, academic selfefficacy and academic selfregulation. There is also a negative relationship between Student engagement and academic procrastination. In the confirmatory factor analysis, 48 items were confirmed. The Persian version of the Student engagement scale in the student community has acceptable psychometric properties and can be used as a valid tool in psychological researches. This study provides promising evidence for the applicability of the Persian version of the Student engagement scale in the student population.