پیش‌بینی بی‌صداقتی تحصیلی براساس هویت تحصیلی و باورهای هوشی

هدف پژوهش حاضر، پیش‌بینی بی‌صداقتی تحصیلی براساس هویت تحصیلی و باورهای هوشی بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه‌ آماری شامل دانش‌آموزان دوره‌ متوسطه‌ دوم شهرستان لردگان در سال تحصیلی 97-1396 بودند. 254 دانش‌آموز با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند. برای گردآوری داده‌ها مقیاس نظریه‌ تلویحی هوش عبدالفتاح و یتس (2005)، مقیاس بی‌صداقتی تحصیلی مک‌کابی و تروینییو (1997)، و پرسشنامه‌‌ هویت تحصیلی واز و ایزاکسون (2008) به‌کار گرفته شد. برای تجزیه ‌و تحلیل داده ها با ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون انجام گرفت. یافته‌های پژوهش نشان داد هویت تحصیلی موفق با بی‌صداقتی تحصیلی همبستگی منفی و معنادار دارد. هویت‌های تحصیلی سردرگم، ‌دیررس و زودرس نیز همبستگی مثبت و معنادار با بی‌صداقتی تحصیلی دارند. همچنین، باور هوشی افزایشی با بی‌صداقتی تحصیلی همبستگی منفی و معنادار دارد، ولی باور هوشی ذاتی با بی‌صداقتی تحصیلی همبستگی مثبت و معنادار دارد. از دیگر یافته‌های پژوهش این است که باور افزایشی و هویت تحصیلی موفق بیشترین سهم معناداری را در پیش‌بینی بی‌صداقتی تحصیلی دارند. همچنین، مطابق با نتایج پژوهش حاضر، توجه و شناخت نسبت به باورهای دانش‌آموزان درباره‌ توانایی خود و هویت تحصیلی شکل گرفته و اثر‌گذاری آن‌ها بر بی صداقتی تحصیلی، به‌منظور اتخاذ مداخلات موثر تربیتی و آموزشی، از ضروریات نظام آموزشی محسوب می‌شود.

Prediction of Academic Dishonesty based on Academic Identity and Intelligence Beliefs

The purpose of present study was to Prediction of Academic Dishonesty based on academic identity and intelligence beliefs. The study method was descriptivecorrelation. The statistical population were to included High school students from Lordegan city in the academic year of 201718. Among them 254 students were selected by multistage cluster sampling. To collect the data were used from the Implicit Theory Intelligence Scale of Abdel Fattah and Yates (2005), the Academic Dishonesty scale of Maccabi Truenio (1997) and the questionnaire of academic identity of Vaz and Isaacson (2008). Data were analyzed by used SPSS software and Pearson correlation coefficient and regression analysis. The findings showed that successful academic identity had negatively and significantly relationship with academic dishonesty. Diffusion, foreclose and moratorium academic identities had positive and significantly correlation with Academic Dishonesty. In addition, Incremental intelligence belief had negative relationship with Academic Dishonesty and fixed intelligence belief had positive relationship with Academic Dishonesty. Another finding of the study is that incremental belief and successful academic identity have the most significant contribution in predicting academic Dishonesty. Also, according to the results of the present study, attention and knowledge about students’ beliefs about their ability and formed academic identity and their effects on Academic Dishonesty, is a necessity for the educational system, In order to select effective educational and training interventions.