رابطه مولفه‌های هوش هیجانی با پیشرفت‌گرایی شغلی معلمان

هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه مولفه های هوش هیجانی با پیشرفت گرایی شغلی معلمان است. روش پژوهش همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه معلمان مدارس دولتی متوسطه دوره اول شهر تهران در سال تحصیلی 139697 به‌تعداد 8156 نفر بوده است. با روش نمونه‌گیری، خوشه‌ای چندمرحله‌ای مناطق جغرافیایی 1، 2، 4، 6، 11،   16 و 18 و از هر منطقه دو دبیرستان دخترانه و پسرانه و از هر دبیرستان تمامی معلمان آن دبیرستان ها انتخاب شدند. بر اساس جدول مورگان، حجم نمونه برابر با 400 نفر در نظر گرفته شد و داده‌ها با استفاده از پرسشنامه‌های هوش هیجانی شرینگ (1995) و پیشرفت گرایی شغلی کویین دام (2005) جمع‌آوری شد. نتایج نشان می دهد اثر مستقیم هوش هیجانی بر پیشرفت گرایی شغلی مثبت و معنادار است. اثرات مستقیم مولفه های هوش هیجانی شامل خودآگاهی، همدلی، خودمدیریتی و مهارت های اجتماعی بر پیشرفت گرایی شغلی نیز مثبت و معنادار بوده است. همچنین در تبیین این نتایج می توان به اهمیت هوش هیجانی در محیط کار اشاره کرد. با توجه به این یافته ها     می توان با اجرای مداخلاتی چون آموزش هوش هیجانی در معلمان، میزان پیشرفت گرایی شغلی آنها را افزایش داد.