تحلیل رابطه بین هوش فرهنگی با هیجان‌پذیری در تدریس معلمان

این پژوهش با هدف تحلیل رابطه بین هوش فرهنگی با هیجان‌پذیری در تدریس معلمان انجام شده است. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش متشکل از 375 معلم دوره ابتدایی شهرستان رضوانشهر بود که برحسب جدول کرجسی و مورگان 191 معلم (101 زن و 90 مرد) به روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شده‌اند. به منظور گردآوری داده‌ها از پرسشنامه‌های معتبر هوش فرهنگی آنگ و همکاران (2004) و هیجان‌پذیری در تدریس ویلاویسنسیو (2010) استفاده شد. روایی صوری و محتوایی این پرسشنامه‌ها بر طبق نظر متخصصان علوم تربیتی و پایایی آنها به روش آلفای کرونباخ به ترتیب 0.92 و 0.90 مورد تایید قرار گرفت. فرضیه‌های پژوهش با آزمون‌های آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته‌اند. یافته‌های پژوهش نشان داد که بین هوش فرهنگی و سه بعد آن (شناخت فرهنگی، انگیزش فرهنگی و رفتار فرهنگی) با هیجان‌پذیری در تدریس معلمان دوره ابتدایی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (p≤0/05)، اما بین بعد فراشناخت فرهنگی با هیجان‌پذیری در تدریس معلمان رابطه معناداری وجود ندارد (p>0/05). همچنین، از میان ابعاد چهارگانه هوش فرهنگی، بعد انگیزش فرهنگی از توان پیش‌بینی 0.045 از تغییرات هیجان‌پذیری در تدریس معلمان ابتدایی برخوردار است که مقدار ناچیزی می‌باشد (0.05≥ p). بنابراین، می‌توان نتیجه گرفت که افزایش هوش فرهنگی معلمان می‌تواند در تنظیم هیجانات معلمان در موقعیت‌ تدریس مفید واقع شود.