تبیین نقش خودرهبری بر سرمایه‌های انسانی کارکنان مراکز آموزش عالی: تحقیقی موردی دربارۀ دانشگاه تهران

پژوهش حاضر با هدف تبیین نقش خودرهبری بر سرمایه‌های انسانی کارکنان مراکز آموزش عالی انجام شده ‌‌است. روش پژوهش توصیفی همبستگی و روش تحلیل از نوع مدل‌یابی معادلات ساختاری است. جامعه پژوهش شامل کارکنان هفت دانشکده پردیس علوم اجتماعی و رفتاری دانشگاه تهران به تعداد 197 نفر بوده که با استفاده از روش نمونه‌گیری طبقه‌ای با اختصاص متناسب، 131 نفر از آنان انتخاب شده است. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه خودرهبری ابیلی و مزاری (2014) با پایایی (96/ 0=α) و پرسشنامه سرمایه‌های انسانی نادری (2012) با پایایی (96/ 0=α) استفاده شد که روایی محتوا و سازه آنها نیز بررسی و تایید شد. به‌منظور تحلیل داده‌ها از آزمون‌های کولموگروف اسمیرنوف، تی‌ تک‌گروهی، ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون گام‌به‌گام و مدل‌یابی معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج نشان می دهد خودرهبری و سرمایه‌های انسانی کارکنان، بالاتر از حد متوسط بوده و خودرهبری (71/ 0=r) با سرمایه‌های انسانی کارکنان رابطه مثبت و معناداری (p<0/ 01) داشته است. نتایج رگرسیون گام به گام نشان می دهد از بین مولفه‌های خودرهبری، استراتژی‌های رفتارمحور و تمرکز بر پاداش طبیعی 66 درصد از سرمایه‌های انسانی را پیش‌بینی می کند. مدل‌یابی معادلات ساختاری نشان می دهد که خودرهبری بر دانش‌ و مهارت‌های شناختی (82/ 0=γ)، مهارت‌های فراشناختی (86/ 0=γ) و شایستگی‌های عاطفیارتباطی(95/ 0=γ) تاثیرگذار بوده است.

The role of selfleadership on staff human capital of higher education institutions: The case of University of Tehran

This study aimed to explain a role of selfleadership on human capital of higher education institutions. The research method was descriptive and correlational and data analysis method was SEM. Sample size was determined 131 personnel by Stratified random sampling, from among the personnel of seven faculties of social and behavioral sciences of university of Tehran. Selfleadership questionnaire of Abili and Mazari (2014) with the reliability (α =0/96) and human capital questionnaire of Naderi (2011) with the reliability (α=0/95) were used to collect data that also checked and verified content and construct validity. To analyze the data, the KolmogorovSmirnov test, ttest, Pearson correlation coefficient, stepwise regression and structural equation modeling was used. Results showed selfleadership and human capital of personnel higher than the average and selfleadership (r=0/71) had a significant positive correlation with human capital of personnel (p<0/01). Stepwise regression analysis showed that, among the components of SL, behaviorfocused strategies and focus on natural reward predicted 66% of human capital. Structural equation modeling showed selfleadership on knowledge and cognitive skills (γ=0/82), metacognitive skills (γ=0/86) and emotion and communication competencies (γ =0/95) have impact on human capital.