واکاوی و تبیین ماهیت و مبانی برنامه درسی هم افزا(سینرژیک)

هدف این مقاله، تشریح هویت برنامه درسی هم افزا از طریق توصیف دو بخش برنامه درسی صامت و برنامه درسی ناطق، وجوه درونی و بیرونی برنامه درسی است. همچنین به تبیین  مبانی و ویژگی‎ها برنامه درسی هم‎افزا می پردازد. رویکرد مورد استفاده  کیفی و از نوع سنتز پژوهی است و به کمک فرا ترکیب این پژوهش انجام شد . جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه کتاب ها، مقالات، و پژوهش های حوزه هم افزایی در برنامه درسی و آموزش است. نتایج این تحلیل و سپس ترکیب آنها، چارچوب مفهومی را در حوزه برنامه درسی با محوریت هم افزایی شکل دادند تا ماهیت تعاملی، مشارکت جویانه، روییدنی، ارزشمندی تفاوت ها، تلفیقی و فرآیند محوری و مبانی فلسفی، روانشناسی، هنری، فنآوری، علمی و کل گرایانه را مطرح نمایند. از ویژگی های آن می توان به رهاسازی پتانسیل ها، خودشکوفایی، هم نوایی اجتماعی و دیدن معلم به عنوان بخشی از برنامه درسی اشاره نمود.

the nature and foundation of synergistic curriculum

the purpose of this study is to explain the identity of the synergistic curriculum through the description of two parts of the silent curriculum and the talking curriculum, the internal and external aspects of the curriculum. it also helps to explain the foundation and features of the synergistic curriculum. the approach used in this study included discretional qualitative research synthesis which was fulfilled through metasynthesis. the total corpus for this study included books, essays and studies in education and synergy. a conceptual framework was then formed based on the results for curriculum focuses on synergy to provide an interactive, communicative, valued difference, synthesis, processing and philosophical basis, psychology, artistic, technological, scientific, and holistic. the features include the release of potentials, self-actualization, social co-operation, and teacher’s seeing as part of the curriculum.