نظریه پردازی در برنامه درسی: تبیینِ تفهمی تجربه های تربیتی

نظریه پردازی در برنامه درسی روش شناسی تدوین نظریه است و بر این اساس دو ساختار تبیینی و تفهمی برای تدوین نظریه ها مشخص شده است. نظریه های تبیینی به سیاق علوم تجربی و نظریه های تفهمی با در نظر گرفتن درجاتی از درگیر شدن شخصی، تکرار ناپذیری و فهم پیچیدگی ها تدوین می شوند. در این مقاله دو ایده اصلی نظریه پردازی عینیت گراکاهش گرا و ذهنیت گرا رمز و راز گرا و شاخه نومفهوم گرایی مربوط به آن در انطباق با نظریه های تبیینی و تفهمی قرار می گیرند و نابسندگی آنها در مواجهه با ساحت های حیات انسانی مشخص می شود. عصب پدیدارشناسی به عنوان درمان نابسندگی بخشی نگری و تفکیک منابع معرفتی و ذهنی معرفی و بر اساس اصول آن، مسائل به شکل شبکه ای از وجوه مختلف پدیدارهای متنوع و حالت های ناظر بر محتوای آنها صورت بندی می شود.

Curriculum Theorizing: Understanding Explanation of Educational Experiences

Curriculum theorizing is the methodology of the theory development. We recognize, two approaches to curriculum theorizing; explanation and understanding. Explanation resemble the processes of theorizing like natural scientist does and understanding is an approach to theorizing with its personal engagement consideration, uniqueness evolve from the complexity of and unrepeatable educational phenomena. In this article, two main ideas, objectivismreductionism, subjectivismmystrianism and a branch of the second idea so called; conceptualism are examined. It is argued that all three ideas are corresponding with the explanation or understanding and so their deficiency in human life is determined. It is argued that neurophenomenology could be considered as a remedy for the fragmental deficiency and incompetence of the current dominant positions in curriculum theorizing. We called the neurophenomenology inspired theorizing as; understanding explanation and explain it in reference to the Varrellas, Varelachr('39')s methodology of reciprocal constraints.