نقش واسطه ای اهمال کاری و درگیری تحصیلی در مدل استرس تحصیلی بر اساس تنظیم شناختی هیجانی

هدف پژوهش حاضر نقش واسطه ای اهمال کاری و درگیری تحصیلی در مدل استرس تحصیلی بر اساس تنظیم شناختی هیجانی بوده است. این پژوهش از حیث هدف کاربردی و از حیث شیوه گردآوری داده‌ها از نوع مطالعات همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل دانشجویان یک دانشگاه نظامی در شهر تهران در سال تحصیلی 1401-1400 بود. از بین آنها 374 نفر به صورت تصادفی با روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری یافته ها در این پژوهش شامل پرسشنامه‌های درگیری تحصیلی ریو (2013)، تنظیم شناختی هیجان گارنفسکی و همکاران (2001)، اهمال‌کاری تحصیلی سولومون و راثبلوم (1984) و پرسشنامه استرس تحصیلی گادزلا (1991) بودند.روایی صوری و محتوایی این ابزار توسط متخصصین و خبرگان در این زمینه تایید شد و پایایی آنها بر اساس آزمون آلفای کرونباخ استفاده گردید. جهت توصیف شرایط پژوهش از آزمون های میانگین، انحراف معیار، چولگی، کشیدگی و نمودار ماتریس پراکنش استفاده شد و برای تعمیم اطلاعات نمونه به جامعه و بررسی مدل پژوهش از تحلیل مسیر و مدل معادلات ساختاری در نرم افزارهای spss و lisrel استفاده گردید. یافته‌های پژوهش حاکی از آن است که اثرات مستقیم استرس تحصیلی بر اهمال کاری تحصیلی، درگیری تحصیلی و تنظیم شناختی هیجان، اثر مستقیم اهمال کاری تحصیلی بر تنظیم شناختی هیجان و اثر مستقیم درگیری تحصیلی بر تنظیم شناختی هیجان همگی در سطح 01/0 معنی دار می باشند. بعلاوه آزمون معادلات ساختاری نقش میانجی اهمال کاری و درگیری تحصیلی را در مدل استرس تحصیلی بر اساس تنظیم شناختی هیجانی تایید می کند.

the mediating role of work procrastination and academic engagement in the academic stress model based on cognitive-emotional regulation

background and purpose:the academic performance of students and the factors affecting it have been the attention of experts and educational planners for many years. therefore, the aim of the current research is the mediating role of procrastination and academic involvement in the academic stress model based on cognitive-emotional regulation.method: this research is a correlational study in terms of practical purpose and in terms of data collection method. the statistical population of the research included the students of a military university in tehran in the academic year of 2021-2022. among them, 374 people were randomly selected as the research sample using available sampling method. the tools used to measure the findings in this research included rio's academic engagement questionnaire (2013), garnevsky et al.'s (2001), academic procrastination questionnaire by solomon and rothblum (1984), and godzilla's academic stress questionnaire (1991). the face and content validity of this tool was confirmed by experts in this field and their reliability based on cronbach's alpha test was 0.89, 0.73, 0.80 and 81. it has been found that all of them show acceptable reliability. mean, standard deviation, skewness, kurtosis and distribution matrix were used to describe the research conditions, and path analysis and structural equation model were used in spss19 and lisrel software to generalize the sample data to the population and check the research model.findings: the research findings indicate that the direct effects of academic stress on academic procrastination, academic involvement and cognitive regulation of emotion, the direct effect of academic procrastination on cognitive regulation of emotion and the direct effect of academic involvement on cognitive regulation of emotion are all at the level 0.01 are significant. in addition, the structural equation test confirms the mediating role of procrastination and academic involvement in the academic stress model based on cognitive-emotional regulation.conclusion: therefore, students' academic stress can be predicted from cognitive-emotional regulation. also, by reducing procrastination and increasing academic engagement, it is possible to prevent, increasing academic stress among students.