تاثیر آموزش رویکرد معنادرمانی بر تحمل پریشانی، خودکنترلی و انعطاف‌پذیری شناختی کارکنان ستاد فرماندهی ناجا

زمینه و هدف: هدف پژوهش ، بررسی تاثیر معنادرمانی بر تحمل پریشانی، خودکنترلی و انعطاف پذیری شناختی کارکنان ستاد فرماندهی ناجا بود.روش: روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی پیش آزمون، پس آزمون باگروه کنترل) وجامعه آماری شامل کلیه کارکنان ستاد فرماندهی ناجا بود.که با استفاده از روش نمونه‌گیری هدف‌مند، تعداد 40 نفر از کارکنان در دوگروه آزمایش و گروه کنترل به‌عنوان نمونه مورد مطالعه انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوری اطلاعات سه پرسش‌نامه تحمل پریشانی سیمونز و گاهر، خودکنترلی تانجی و انعطاف‌پذیری شناختی دنیس و وندروال مورد ارزیابی قرار گرفته و سپس، پس آزمون روایی ابزار، علی رغم استاندارد بودن، به‌صورت محتوایی و نظر خبرگان مورد تایید قرارگرفته است. پایایی ابزارها با استفاده آلفای کرونباخ برای انعطاف‌پذیری شناختی 0.90، تحمل پریشانی 0.79 و خودکنترلی 0.85 به‌دست‌آمد. برای تجزیه‌‌و‌تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار spss23 استفاده شد. یافته ها: نتایج تحلیل کواریانس چند متغیری نشان داد که در پیش آزمون، پس آزمون وآزمون پیگیری بالاترین میانگین در متغیر خودکنترلی گروه های آزمایش و کنترل بود. همچنین در پیش‌آزمون، پس‌آزمون و آزمون پیگیری پائین‌ترین نمره در متغیر تحمل پریشانی بود. قابل ذکر است که پس از اتمام اجرای پروتکل درمانی و برگزاری کلاس های آموزشی، بیشترین تغییرات در متغیر خودکنترلی با میزان 96% بوده است.نتیجه‌گیری: روش درمانی معنادرمانی بر هرسه متغیر تحمل پریشانی، خودکنترلی و انعطاف‌ پذیری شناختی تاثیر داشته تا آنجا که تاثیر پروتکل درمانی روش تحقیق حاضر در متغیر خودکنترلی بیشتر از متغیرهای انعطاف‌ پذیری و تحمل پریشانی بوده است.

The effect of semantic therapy training on distress tolerance, self-control and cognitive flexibility of police headquarters staff

AbstractIntroduction: The aim of this study was to investigate the effect of semantic therapy on anxiety tolerance, selfcontrol and cognitive flexibility of Police Command staff.Background and Aim: The aim of the research was to investigate the effect of mineral therapy on stress tolerance, selfcontrol, flexibility, cognition, staff, command staff and Naja.Method: The research method was quasiexperimental (pretest, posttest with control group) and the statistical population included all employees of the NAJA headquarters. Using purposive sampling method, 40 employees in the experimental group and the control group The sample of data were selected. Data collection tools were three questionnaires: Simmons and Gahr Anxiety Tolerance, Tanji SelfControl and Dennis and Vanderwall Cognitive Flexibility and then a posttest. The validity of the tool, despite being standard, has been confirmed in terms of content and expert opinion. The reliability of the tools was obtained using Cronbach’s alpha for cognitive flexibility of 0.90, distress tolerance of 0.79 and selfcontrol of 0.85. SPSS23 software was used to analyze the data.Results: The results of multivariate analysis of covariance showed that in pretest, posttest and followup test, the highest mean was in the selfcontrol variable of experimental and control groups. Also, in pretest, posttest and followup test, it was the lowest score in the distress tolerance variable. It is noteworthy that after completing the treatment protocol and holding training classes, the most changes in the selfcontrol variable was 96%.Conclusion: Semantic therapy method had an effect on all three variables of anxiety tolerance, selfcontrol and cognitive flexibility to the extent that the effect of the treatment protocol of the present research method on selfcontrol variable was greater than the variables of flexibility and anxiety tolerance.