اثر تمرین هوازی همراه با مصرف عصاره انار بر آپولیپوپروتئین‌های پلاسمایی در زنان مبتلا به دیابت نوع 2

هدف: دیابت نوع دو باعث اختلال در سطح چربی‌های پلاسما می‌شود. آپولیپوپروتئین‌های پلاسمایی نسبت به لیپوپروتئین‌های سنتی پیشگوی بهتری برای تشخیص بیماری‌های قلبی عروقی می‌باشد. هدف از این پژوهش بررسی اثر تمرین هوازی همراه با مصرف عصاره انار بر آپولیپوپروتئین‌های پلاسمایی در زنان مبتلا به دیابت نوع 2 می‌باشد. روش تحقیق: 33 زن دیابتی نوع 2 شهرستان بابل انتخاب و به طور تصادفی به چهار گروه (کنترل، عصاره انار، تمرین و عصاره انار تمرین) تقسیم شدند. گروه‌های تمرین به مدت شش هفته و هر هفته سه جلسه (زمان تمرین از 25 دقیقه تا 45 دقیقه و با شدت 60 تا75 درصد ضربان قلب ذخیره ) در برنامه تمرینی هوازی شرکت کردند. گروه‌های کنترلعصاره انار و عصاره انار تمرین، 150 سی سی عصاره انار را به مدت شش هفته مصرف نمودند. دو روز قبل و بعد از دوره تمرینی در وضعیت ناشتایی (12ساعت) خون‌گیری از ورید بازویی در حالت نشسته انجام شد. داده‌ها با استفاده از آزمون t و انالیز واریانس یک طرفه در سطح معنی‌داری 05/0 ≤p تجزیه و تحلیل شد. نتایج: یافته‌ها نشان داد که سطوح apoa-1 در هر سه گروه تجربی افزایش معنی‌داری دارد، میانگین سطوح apob در گروه عصاره و عصارهتمرین کاهش معنی‌داری داشت و نسبت apob/apoa-1 در هر سه گروه تجربی کاهش معنی‌داری داشت. نتیجه گیری: با توجه به یافته‌های پژوهش به نظر تمرین و عصاره انار و ترکیب این دو می‌تواند در زنان دیابتی نوع دو اثر مفید داشته باشد و به این گروه توصیه می‌شود.