مقایسۀ پاسخ ایمنوگلوبولین m، و برخی از نشانگرهای اختلالات گوارشی به یک جلسه تمرین تداومی با شدت متوسط و تناوبی پرشدت در دختران ورزشکار

زمینه و هدف: عبارت «سندروم اختلالات گوارش ناشی از ورزش» به اختلالات عملکرد و یکپارچگی دستگاه گوارش اشاره دارد که از ویژگی‌های مشترک فعالیت‌های ورزشی پرشدت و طولانی‌مدت است. به‌دلیل ابهامات موجود دربارۀ اختلالات گوارشی ناشی از انواع تمرینات ورزشی، تحقیق حاضر با هدف مقایسۀ پاسخ ایمنوگلوبولین m، و برخی از نشانگرهای اختلالات گوارشی به یک جلسه تمرین تداومی با شدت متوسط (mict) و تناوبی پرشدت (hiit) در دختران ورزشکار انجام گرفت. مواد و روش‌ها: به‌منظور بررسی پاسخ شاخص‌های مرتبط با اختلالات گوارشی به یک جلسه تمرین، 30 دختر ورزشکار داوطلب در قالب یک طرح نیمه‌تجربی سه‌گروهی (گروه‌های کنترل 10 نفر، mict 10نفر و hiit 10 نفر) در تحقیق حاضر شرکت کردند. ورزشکاران پس از دو هفته شرکت در دورۀ آشنایی تمرین، در روز یازدهم تا سیزدهم دورۀ ماهانۀ خود در جلسۀ آزمون ورزشی موردنظر شرکت کردند. برنامۀ تمرین در هر دو گروه mict و hiit شامل 7200 متر دویدن روی نوار گردان بود؛ به‌طوری‌که گروه mict با شدت 70 درصد vo2max و گروه hiit  18 تکرار 400 متر را با شدت 100110 درصد vo2max انجام دادند. گروه کنترل نیز پس از صرف صبحانه در حالت استراحت بود. نمونه‌های خون پیش، بلافاصله و دو ساعت پس از جلسات تمرینی موردنظر هر گروه جمع‌آوری شد. همچنین علائم اختلالات گوارشی همزمان از طریق پرسشنامه ثبت شد. مقدار ifabp، زنولین، lps و igm سرم به روش الایزا اندازه‌گیری شد. داده‌های سرمی به‌صورت میانگین ± انحراف استاندارد، با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه‌گیری‌های مکرر و داده‌های رتبه‌ای مربوط به علائم اختلالات گوارشی با استفاده از آزمون ویلکاکسون با 0.05≥p تجزیه‌وتحلیل شدند.نتایج: سطوح ifabp، lps و زنولین پس از انجام قراردادهای ورزشی mict و hiit به‌طور معناداری افزایش یافت (0.05>p). درحالی‌که سطح igm پس از هر دو نوع تمرین به‌طور معناداری کاهش پیدا کرد (0.05>p). همچنین دو ساعت پس از تمرین hiit سطوح زنولین به حالت پایه بازگشت (0.05

Comparison of Ig-M and some gastrointestinal disorders markers response to one-session continuous moderate training and high-intensity interval training in female athletes

Background and Purpose: Exerciseinduced gastrointestinal syndrome” refers to disturbances of gastrointestinal integrity and function that are common features of strenuous exercise. Because of the ambiguities about the exerciseinduced gastrointestinal disorders, the present study aimed to compare the responses of immunoglobulin M and some gastrointestinal disorders markers to onesession continuous moderate training and highintensity interval training (MICT HIIT) in female athletes.Material and Methods: To investigate the response of indicators related to the gastrointestinal syndrome, in a quasiexperimental design, thirty female athletes participated in three equal groups (MICT: n = 10, HIIT: n = 10, and control: n = 10). Athletes participated in the exercise test session on the 11th to 13th day of their menstruation after introductory course of training for two weeks. The training program in both MICT and HIIT groups included 7200 meters of treadmill running; So that the MICT group performed with an intensity of 70% VO2max and the HIIT group completed eighteen acute bout of 400 m runs at 110100% VO2max. The control group was also at resting condition after taking the breakfast. Blood samples were collected before, immediately, and two h after the exercise protocols. Also, the symptoms of gastrointestinal symptoms were assessed by a questionnaire simultaneously. IFABP, zonulin, LPS, and IgM amounts were measured using ELISA methods. All serum data expressed as mean ± SD and analyzed using repeated measures analysis of variance and rank data of the symptoms of gastrointestinal symptoms analyzed using the Wilcoxon test at P ≤ 0.05. Results: Levels of IFABP, LPS, and zonulin increased significantly (P < 0.05) after MICT and HIIT protocols, whereas IgM concentration decreased significantly (P < 0.05) after both types of exercise. Also, zonulin returned to baseline levels after 2 hours of HIIT (P > 0.05). Nevertheless, concentration of IFABP 2 h after MICT, levels of zonulin and LPS 2 h after MICT and HIIT differences between with the control group was not significant (P < 0.05). However, acute decreased IgM and increased IFABP, LPS and zonulin in responses to onesession MICT compare to HIIT protocols were not significant (P > 0.05).Conclusion: Given the present results, an acute MICT and HIIT session may increase damage, permeability, endotoxemia and decrease humoral immunity. However, gastrointestinal dysfunction due to HIIT exercise appears to be more pronounced which is not accompanied by symptoms of gastrointestinal discomfort.