اثر تمرین هوازی تناوبی شدید و تداومی متوسط بر برخی از متغیرهای کنترل گلایسمیک و فتوئین آ در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2

زمینه و هدف: تمرین منظم ورزشی از قوی‌ترین کنترل‌کننده‌های بیماری دیابت نوع2 است که بیشتر آثار ناشی از آن بر سلول‌ها، به‌وسیله‌ تغییر در سایتوکاین‌ها ایجاد می‌شود. فتوئین آ به‌عنوان یک هپاتوکاین، با تاثیرات شناخته‌شده در سوخت‌وساز کربوهیدرات، متاثر از تمرین ورزشی و احتمالاً شدت آن در افراد سالم است. هدف از پژوهش حاضر مقایسه‌ دو نوع تمرین تناوبی شدید و تداومی متوسط بر برخی متغیرهای کنترل گلایسمیک و سطوح پلاسمایی فتوئین آ در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 است.مواد و روش‌ها: بدین‌منظور 45 مرد مبتلا به دیابت نوع 2 (سن و شاخص توده بدنی به‌ترتیب 4.2±45.9 سال و 2.5±30.5 کیلوگرم بر متر مربع) به‌صورت تصادفی به سه گروه کنترل، تمرین تناوبی شدید (hiit) و تمرین تداومی متوسط (mict) تقسیم شدند. برنامه‌ تمرینی گروه hiit، شامل چهار تناوب چهاردقیقه‌ای فعالیت روی چرخ کارسنج ثابت با شدت 85 تا 95 درصد ضربان قلب ذخیره بود که با تناوب‌های سه‌دقیقه‌ای استراحت فعال از هم جدا شده بودند. همچنین تمرین گروه mict، به‌صورت 47 دقیقه رکاب زدن با شدت 60 تا 70 درصد ضربان قلب ذخیره بود.نتایج: در هر دو گروه hiit و mict، کاهش fbs و فتوئین آ معنادار بود (0.05> p)، ولی بین گروه‌های تمرینی تفاوتی وجود نداشت. به‌طور مشابه homair و انسولین نیز در هر دو گروه hiit  و mict به‌طور معناداری کاهش یافت (0.05 >p) و میزان کاهش این دو عامل در گروه hiit بیشتر از گروه mict بود (0.05 >p). نتیجه‌گیری: هر دو نوع تمرین hiit و mict احتمالاً می‌توانند موجب کنترل بهتر شاخص‌های گلایسمیک شوند و سطوح پلاسمایی فتوئین آ را کاهش دهند که با توجه به افزایش اولیه‌ آن در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2، رویداد مطلوبی به‌نظر می‌رسد. با این حال، در این پژوهش تفاوتی بین دو نوع تمرین در کاهش فتوئین آ مشاهده نشد.

The effects of high intensity interval and moderate intensity aerobic continuous training on some of the glycemic control variables and fetuin-A in type 2 diabetic patients

Background and Purpose: Regular exercise is one of the strongest modulators of type2 diabetes and most of its effects on cells are caused by changes in cytokines. Fetuin A, as a hepatokine, with known effects on carbohydrate metabolism, is affected by exercise and possibly its intensity in healthy individuals. The aim of this study was to compare the two protocols of high intensity interval and moderate intensity continuous training on some glycemic control variables and plasma levels of fetuin A in patients with type2 diabetes.Material and Methods: 45 men with type2 diabetes (age and BMI, respectively, 45.9 ± 4.2 years, and 30.5 ± 2.5 kg / m2) were randomly divided into three groups: control, high intensity interval training (HIIT) and moderate intensity continuous training (MICT). The HIIT protocol includes of four intervals of 4minute activity with 85 to 95% reserve heart rate, separated by 3minute active rest. The MICT group also did exercise for 47 minutes with 60 to 70% reserve heart rate.Results: FBS and fetuin A was significantly decreased in both HIIT and MICT groups (P < 0.05) and there was no significant difference between two groups. Similarly, HOMAIR and plasma insulin levels was decreased significantly in both HIIT and MICT groups (P < 0.05) and the reduction of these two factors in the HIIT group was greater than the MICT group (P < 0.05).Conclusion: Based on the results, both HIIT and MICT can possibly lead to better control of glycemic control and also reduce plasma levels of fetuin A, which seems to be a favorable event due to its initial increase in patients with type 2 diabetes. However, this study did not find a difference between the two types of exercise in reducing fetuin A.