تاثیر تمرینات استقامتی با دو شدت مختلف بر سطوح سرمی آدیپولین و برخی عوامل تنظیم‌کنندۀ آن در مردان کم‌تحرک

هدف: آدیپولین، آدیپوکاین نوظهور ضدالتهابی و حساس‌گر انسولین است که در تعدیل عدم تحمل گلوکز و مقاومت به انسولین نقش دارد. از آنجا که فعالیت بدنی و ورزش نیز از مداخله‌های درمانی موثر و کم‌خطر در بهبود مقاومت به انسولین است، در مطالعۀ حاضر تاثیر تمرینات استقامتی در دو شدت مختلف بر سطوح آدیپولین و فورین سرم و شاخص مقاومت به انسولین در مردان کم‌تحرک بررسی شده است.روش‌ها: 38 مرد 3550 سال، کم‌تحرک و دارای اضافه وزن (شاخص تودۀ بدنی>25 کیلوگرم بر مترمربع) به‌طور تصادفی به دو گروه تمرینی کم‌شدت (13 نفر)و شدید (12 نفر) و یک گروه کنترل (13 نفر) تقسیم شدند. آزمودنی‌ها در گروه شدت متوسط با شدت 50-70 درصد ضربان قلب بیشینه و در گروه شدید با شدت 70-90 درصد ضربان قلب بیشینه، 30-45 دقیقه در هر جلسه، 3 جلسه در هفته و به مدت 10 هفته روی نوار گردان دویدند. سطوح سرمی آدیپولین، فورین، انسولین و گلوکز ناشتا و شاخص‌های آنتروپومتری قبل و 48 ساعت بعد از آخرین جلسۀ تمرین اندازه‌گیری شد. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با آزمون آنالیز واریانس یکطرفه در سطح معنا‌داری 0.05>p انجام گرفت.نتایج: تغییرات سطوح آدیپولین بین دو گروه تمرینی شدت متوسط و شدید تفاوتی معنا‌دار داشت. همچنین تغییرات وزن، شاخص تودۀ بدن، درصد چربی بدن و نسبت محیط کمر به لگن نیز بین دو گروه تمرینی شدت متوسط و شدید با گروه کنترل تفاوتی معنا‌دار داشت.نتیجه‌گیری: به‌نظر می‌رسد که شدت تمرین استقامتی علاوه‌بر تاثیر بر شاخص‌های آنتروپومتری، عاملی موثر در تعیین تغییرات سطوح آدیپولین در مردان کم‌تحرک و دارای اضافه وزن است؛ با این حال، مطالعات بیشتر به‌منظور شناسایی سازوکار میانجی ضروری به‌نظر می‌رسد.

Effect of endurance training with two different intensities on serum levels of adipolin and some of its regulating factors in sedentary men

Purpose: Adipolin is a novel antiinflammatory adipokine with insulinsensitizing effects that ameliorates glucose intolerance and insulin resistance. Since physical activity and exercise are one of the effective and safe therapeutic interventions in improving insulin resistance; this study investigated effect of endurance training of two different intensities on adipolin and furin levels and insulin resistance index (HOMAIR) in sedentary men. Methods: 38 sedentary overweight men (BMI>25 Kg/m2, aged 3550 years) randomly assigned in to two training groups of low (n=13) and high intensity (n=12) and control (n=13) groups. Subjects in moderate intensity training group run on treadmill at intensity of 5070 % of maximal heart rate and high intensity training group run at 7090% of maximal heart rate, 3045 minutes per session and three sessions per week for 10 weeks. Serum levels of adipolin, furin, insulin and fasting glucose and anthropometric indices measured before and 48 hours after last training session. Statistical analysis was done by oneway ANOVA and p < 0.05 considered significant. Results: changes in adipolin levels were significantly different between group of moderate intensity training and high intensity training one. Moreover, there were significant differences between two groups of moderate and high intensity training and control group for changes in weight, body mass index, body fat percentage and waist to hip ratio. Conclusion: it seems that intensity of endurance training in addition to effecting anthropometric indices, is the important factor to determine changes of adipolin levels in sedentary overweight men; however, it seems more studies are necessary to identify the mediated mechanism.