اثر مصرف مقادیر متوسط و بالای کافئین بر پاسخ برخی فاکتورهای التهابی متعاقب فعالیت ورزشی وامانده‌ساز در زنان دارای اضافه وزن

هدف پژوهش حاضر بررسی اثرمصرف مقادیر مختلف کافئین برفاکتورهای التهابی پروتئین واکنشگرc و هموسیستئین متعاقب فعالیت ورزشی وامانده‌ساز درزنان دارای اضافه وزن غیرفعال بود. 12 زن غیرفعال دارای اضافه وزن بادامنه سنی 2.61±32.5 سال و شاخص توده بدنی 3.63±27.28 (kg/m²) انتخاب شدند. این پژوهش در 3مرحله و 2ماه و با رعایت اتمام قاعدگی آزمودنی‌ها و در حالت ناشتایی انجام شد. درجلسه اول (اتمام قاعدگی ماه اول)، آزمودنی‌ها کافئین را به صورت دارونما، درمرحله دوم (اتمام قاعدگی ماه دوم) آزمودنی‌ها کافئین به میزان متوسط (6 mg/kgbw) و درمرحله سوم (یک هفته بعد از مرحله دوم) کافئین به میزان بالا (9 mg/kgbw) مصرف و 30 دقیقه بعد ازهر بارمصرف کافئین، آزمون وامانده‌ساز بروس را انجام دادند.  بعد از هر مرحله، ازآزمودنی‌ها خونگیری به عمل آمد و پس ازسانتریفوژ، مقدار crp و هموسیستئین به ترتیب باروش‌های آنزیماتیک و ایمنونفلومتری اندازه‌گیری شدند. داده‌های پژوهش بااستفاده از آزمون‌های آماری تحلیل واریانس مکرر و آزمون تعقیبی lsd در سطح معنی‌داری p<0/05 تجزیه و تحلیل شدند.یافته‌های پژوهش نشان داد که مصرف مقدار متوسط کافئین (p<0/05) و همچنین مصرف مقدار بالای کافئین بر crp زنان دارای اضافه وزن غیرفعال متعاقب فعالیت ورزشی وامانده‌ساز تاثیر نداشته است  (p<0/05). در مقابل یافته‌های تحقیق نشان داد که مصرف مقدار متوسط کافئین (p<0/05) و همچنین مصرف مقدار بالای کافئین بر هموسیستئین زنان دارای اضافه وزن غیرفعال متعاقب فعالیت ورزشی وامانده‌ساز تاثیر داشته است  (p<0/05). در نهایت می‌توان نتیجه گرفت احتمالاً با مصرف دوزهای متوسط و بالای کافئین میزان التهاب ناشی از یک جلسه فعالیت ورزشی وامانده ساز را کاهش می دهد.