پارامترهای کلیدی در ساخت و مدیریت برند در روستاهای ژئوتوریسمی استان اصفهان (مطالعۀ موردی: روستاهای مصر و گرمه)

هدف: توسعۀ گردشگری در نواحی روستایی، توجه به ساخت و مدیریت برند و پتانسیل‌های این مقاصد، می‌تواند در جذب هرچه بیشتر گردشگر، ارائۀ خدمات تخصصی و مطلوب‌تر و افزایش اعتماد مشتری تاثیرگذار باشد. پژوهش حاضر سه هدف را دنبال می‌کند: 1) شناسایی پارامترهای مهم در ساخت و مدیریت یک برند گردشگری روستایی در مقاصد ژئوتوریسمی ایران، 2) شناسایی چالش‌ها و مشکلات عدم موفقیت یک برند گردشگری روستایی و 3) پیشنهاد یک برند ژئوتوریسمی روستایی برای روستاهای مقصد بیابان‌گردی و ژئوتوریسمی در استان اصفهان. روش: در این پژوهش محققان با استفاده از روش دلفی به شناسایی مولفه‌های کلیدی پرداخته‌اند. جامعۀ آماری این پژوهش را پانزده نفر از نخبگان و کارشناسان این حوزه تشکیل داده‌اند. جمع‌آوری نمونه به روش گلوله‌برفی و توسط سه پرسش‌نامه (یک فرم مصاحبه و دو پرسش‌نامۀ بسته) انجام گرفته است. داده‌های فرم مصاحبه به روش کیفی (روش کدگذاری) و داده‌های پرسش‌نامه‌های بسته با روش کمّی و با استفاده از نرم‌افزار20 spss مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفته‌اند. یافته‌ها: نتایج این پژوهش نشان می‌دهدکه نه پارامتر در ساخت و ده پارامتر در مدیریت یک برند گردشگری روستایی در مقصد ژئوتوریسمی نقش دارند. همچنین، بازاریابی نامناسب، عدم مدیریت صحیح، عدم حمایت جامعۀ محلی و بخش دولتی، عدم آموزش درست مردم محلی، عدم استفاده از نمادهای ویژۀ آن منطقه، عدم توجه به عوامل فرهنگی، متناسب‌نبودن برند با گونۀ گردشگری منطقه، عدم اجرای برند و برنامه‌های آن به صورت صحیح، عدم وجود خلاقیت در ساخت برند، عدم توجه به جامعۀ میزبان، عدم شناسایی درست منابع موجود، عدم شناسایی فرصت‌های سرمایه‌گذاری، پیچیدگی برندسازی، نبود نگاه اقتصادی و فوایدی که یک برند گردشگری می‌تواند برای منطقه داشته باشد، ایجاد تجربه‌ای متفاوت برای گردشگران، عدم استفاده از کارشناسان و متخصصان گردشگری، عدم استانداردسازی خدمات و زیرساخت‌ها، عدم رقابت‌پذیربودن، عدم به‌کارگیری و سرمایه‌گذاری بخش خصوصی در توسعۀ گردشگری، نامحسوس‌بودن محصولات گردشگری و عدم تمرکز در بخش‌های مختلف از جمله چالش‌های پیش روی برند می‌باشد. در واقع، به طور کلی می‌توان گفت ژئوتوریسم می‌تواند ابزاری برای برندسازی روستاهای مصر و گرمه باشد.