روند، زمینه‌ها و میزان سرمایه‌گذاری مورد انتظار در راستای زیرساخت‌ها و اماکن مورد نیاز توسعۀ گردشگری روستایی توسّط گروه‌های مرتبط در استان تهران

هدف: هدف اصلی این تحقیق، یافتن زمینه‌ها و پیش‌بینی میزان سرمایه‌گذاری در بخش زیرساخت‌ها و اماکن مورد نیاز توسعۀ توریسم روستایی دراستان تهران توسط سه بخش دولت، ساکنان روستایی و بخش خصوصی است. روش: این پژوهش براساس روش پژوهش اسنادی و پیمایشی، با استفاده از پرسش‌نامه و هم‌چنین، مصاحبۀ چهره‌به‌چهره انجام شده است. جامعۀ آماری این پژوهش شامل سه گروه زیر است: گروه مسوولان که متشکّل از تعداد 119 نفر از مسوولان دولتی ستادی، شهرستانی و محلّی مرتبط با مقولۀ توسعۀ روستایی هستند. گروه مردم محلّی یا ساکنان روستایی شامل 122 نفر از ساکنان روستایی استان تهران که دارای سکونت دائم و یا موقّت در روستا هستند و گروه دارندگان مشاغل خصوصی متشکّل از 183 نفر که در این گروه تعدادی از اعضای سازمان‌های غیردولتی نیز مشارکت داشته‌اند. یافته‌ها: در مناطق روستایی استان وضعیت زیرساخت‌هایی هم‌چون جادّه، برق و گاز مناسب بوده؛ ولی تعداد هتل، مهمان‌سرا، کمپ و بازارچه‌های روستایی نامناسب است. به اعتقاد مسوولان دولتی، دولت باید در زمینه‌هایی هم‌چون جادّه‌سازی، مرمّت آثار تاریخی، خدمات بهداشتی، گاز و برق‌رسانی و توسعۀ مراکز بهداشتی سرمایه‌گذاری کند. ساکنان محلّی معتقدند که آن‌ها باید در زمینه‌هایی هم‌چون مهمان‌سرا، کمپ، و بازارچه‌های روستایی سرمایه‌گذاری کنند و به اعتقاد بخش خصوصی، سرمایه‌گذاری آن‌ها باید در زمینۀ هتل‌سازی، مهمان‌سرا، کمپ و بازارچه‌های روستایی و مراکز خدمات فنّی و نیازهای توریست‌ها باشد. طی سال‌های 1393-1384 در استان تهران، میزان سرمایه‌گذاری در ازای هر توریست، 7.77 دلار بوده است. براساس سرمایه‌گذاری‌های پیش‌بینی‌شده به ازای 5 درصد افزایش سرمایه‌گذاری سالیانه توسّط این سه گروه، می‌توان به افزایش اشتغال سالیانۀ 11213 شغل در مناطق روستایی استان دست یافت. محدودیت‌ها و راهبردها: ازمهم‌ترین محدودیت‌های این تحقیق، نبودن سابقۀ مطالعاتی در زمینۀ سرمایه‌گذاری در بخش توریسم روستایی در کشورمان و هم‌چنین، فقدان آمار و اطّلاعات مورد نیاز در این زمینه بوده است. راه‌کارهای عملی: برنامه‌ریزی‌های کلان در زمینۀ سرمایه‌گذاری در بخش توریسم روستایی، جلب مشارکت سرمایه‌گذاری مردمی و خصوصی توسّط دولت و حمایت‌های تسهیلاتی و غیرنقدی دولت از این سرمایه‌گذاران. اصالت و روش: نوآوری این مقاله در ارتباط با سوق‌دادن سرمایه‌گذاری‌های روستایی در زمینۀ توسعۀ روستایی و نه در جهت عمران روستایی می‌باشد. هم‌چنین، چشم‌انداز مستندی را نسبت به توسعۀ توریسم روستایی و در نهایت، توسعۀ روستایی ترسیم می‌کند.