ارزیابی تاثیر برنامه های ترویجی بر مشارکت زنان روستایی در فعالیت های کشاورزی(مطالعه موردی: دهستان استرآباد شمالی شهرستان گرگان)

هدف از انجام این پژوهش، ارزیابی تاثیر برنامه های آموزشی و ترویجی در میزان مشارکت زنان روستایی در فعالیت های کشاورزی (دهستان استرآباد شمالی) است. برای دست یابی به این هدف از روش تحقیق توصیفی– تحلیلی استفاده شده است. جامعه آماری این تحقیق شامل همه زنان روستایی بالای 20 سال است که با استفاده از فرمول کوکران، تعداد 206 زن روستایی به عنوان نمونه در 6 روستای دهستان استرآباد شمالی به-صورت تصادفی موردپرسشگری قرار گرفتند. ابزار تحقیق پرسش نامه ای بود که روایی آن براساس نظر گروهی از کارشناسان تایید شد و برای تعیین میزان پایایی مقیاس اصلی پرسش نامه از ضریب آلفای کرونباخ استفاده گردید (76/0). داده ها با استفاده از نرم افزار spss تجزیه وتحلیل شدند. در این پژوهش، بر روی میانگین میزان مشارکت زنان در فعالیت های مختلف کشاورزی و تاثیر فعالیت های آموزشی و ترویجی بر میزان مشارکت زنان روستایی در فعالیت های مختلف کشاورزی بحث شده است. نتایج نشان داد در جامعه موردمطالعه، میانگین کل مشارکت زنان در فعالیت های مختلف معادل 04/2 به-دست آمد که براساس آزمون tمیانگین مشارکت کمتر از حد متوسط است. همچنین، نتایج حاصل حاکی از این هستند که بیشترین مشارکت زنان در امور دامداری با میانگین 29/3، در امور باغداری با میانگین 52/2 و در امور زراعی با میانگین 37/2 که نشان-دهنده مشارکت بیشتر زنان روستایی در فعالیت های دامداری است. براساس آزمون anova عواملی چون سن، سواد، بعد خانوار و وضعیت تاهل با میزان مشارکت زنان رابطه معنا داری دارند. برنامه های آموزشی و ترویجی نیز با 02/3، نشان دهنده تاثیر بیشتر برنامه های آموزشی و ترویجی در بیشترشدن میزان مشارکت زنان در فعالیت های مختلف کشاورزی هستند. 6/63% از زنان روستایی پاسخ گو به پرسش نامه بیان کردند که تاثیر برنامه های آموزشی و ترویجی در مشارکت زنان در فعالیت های مختلف کشاورزی می-تواند به طور متوسط تاثیرگذار باشد.