بررسی اثرات اقتصادی تغییر کاربری اراضی کشاورزی در نواحی روستایی (مطالعه موردی: دهستان لیچارکی حسن رود بندرانزلی)

گردشگری به عنوان یکی از گزینه های اقتصادی جدید برای نواحی روستایی، باعث تغییر در نظام معیشتی و نحوه استفاده از زمین می شود. از جمله تاثیرات اولیه ورود گردشگر به نواحی گردشگرپذیر، افزایش کاربری های غیر کشاورزی است. در محدوده مطالعاتی بر اثر توسعه گردشگری، تغییر نظام معیشتی و تغییر کاربری اراضی در حال افزایش است. هدف از انجام این تحقیق، بررسی اثرات اقتصادی تغییر کاربری اراضی از کشاورزی به گردشگری در نواحی روستایی را در دهستان لیچارکی حسن رود شهرستان بندر انزلی در استان گیلان است. روش انجام این تحقیق، توصیفی- تحلیلی و ماهیت داده های تحقیق، عینی و ذهنی است که از طریق پرسشنامه حاصل شده است. با درنظرگرفتن گستردگی حجم جامعه آماری، از روش نمونه گیری کوکران استفاده شد. با توجه به ساحلی بودن روستاهای دهستان لیچارکی حسن رود از تعداد 2155 خانوار ساکن در این دهستان، تعداد 328 نفر از سرپرستان خانوار از کل هفت روستا به عنوان نمونه انتخاب شد و مورد مطالعه قرار گرفت. در روش تحلیل داده ها و اطلاعات از آزمون های آماری ناپارامتری اسپیرمن، و از سنجش از دور و سیستم اطلاعات جغرافیایی برای نمایش تغییر کاربری اراضی در طی سال-های 1376-1387 به کار گرفته شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد گرچه تغییر کاربری ها بر اثرگردشگری اثرات و پیامدهای منفی از قبیل افزایش کاذب قیمت زمین، افزایش هزینه زندگی و تا حدودی وابستگی اقتصاد روستا به گردشگری را موجب شده است، اما اثرات مثبتی همچون افزایش درآمد، اشتغال‌زایی ایجاد اشتغال به ویژه برای جوانان شده است. در نهایت، از دیدگاه ساکنان منطقه، اثرات اقتصادی مبثت تغییرات کاربری بیش از اثرات منفی آن در سطح منطقه است.