شناسایی عوامل و موانع مشارکت زنان روستایی در فعالیت های کشاورزی (مطالعه موردی: شهرستان فریدون شهر)

مشارکت زنان را به عنوان نیمی از نیروی کار موجود در جوامع توسعه یافته و درحال توسعه، نمی توان نادیده گرفت. بر اساس گزارش f.a.o به کنگره امنیت غذایی، زنان در دهه اخیر به طور متوسط 50% از تولیدات بخش کشاورزی را برعهده داشتند؛ زیرا آن ها در همه مراحل تولید محصولات کشاورزی و تولیدات دامی و به طور کلی تمامی امور، دوشادوش مردان فعالیت می کنند. هدف از این تحقیق، شناسایی و تعیین نقش زنان روستایی در فعالیت بخش کشاورزی و شناخت عوامل موثر بر میزان مشارکت زنان و نیز موانع مشارکت زنان در بخش کشاورزی است. روش تحقیق، توصیفی – تحلیلی بوده است و برای جمع‌آوری اطلاعات از مطالعات کتابخانه‌ای و پیمایشی استفاده شده است. جامعه آماری تحقیق را 4200 نفر از زنان روستایی 15 سال به بالای شهرستان فریدون شهر تشکیل می‌دهند. حجم نمونه با استفاده فرمول کوکران 250 نفر تعیین شد. برای تعین اعتبار متغیرهای تحقیق از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد که مقدار آن برابر با 85% به دست آمد. برای تحلیل داده‌ها از نرم افزار آماری spss، آزمون‌های آماری t تک نمونه‌ای و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که زنان روستایی در امور اجتماعی و اقتصادی مشارکت زیادی دارند؛ به گونه ای که از نظر تعامل اجتماعی تقریباً 25% از زنان در تصمیم گیری های مجامع و تشکل ها دارای نقش موثری بوده اند. از بعد اقتصادی بین 250 زن روستایی نمونه تحقیق، 75% در امور زراعی، 63% در بخش دامداری، 48% در بخش صنایع دستی، 32% در بخش تولید گلخانه ای، 76% در بخش پرورش ماکیان، 45% بخش در پرورش زنبورعسل و 71% در بخش پرورش ماهی قزل آلا مشارکت داشته اند. همچنین، میانگین مشارکت زنان با استفاده از روش t تک نمونه‌ای برابر با 1/3 است که نشان دهنده سطح مشارکت متوسط تا زیاد است. علاوه براین، بین متغیرهای تعداد دام، میزان مالکیت، شرکت در کلاس های آموزشی، بُعد خانوار و سن با میزان مشارکت رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. مهم ترین موانع مشارکت زنان نیز وضعیت تاهل، ممانعت مردان و تخصصی نبودن آموزش‌ها بوده است.