evaluation of rural governance for achievement of a sustainable local government (case study: rural area surrounding karaj metropolis)

Purpose- this study tries to evaluate rural governance and identify its effective factors in a rural area, around karaj metropolis, for the achievement of local governance in central iran. design/methodology/approach- in terms of goal and nature, it is practical, while with regards to its methodology, it serves as a survey. the statistical populations of this research include 53 rural managers of rural settlements as rural governors (dehyar), 105 rural councils, and 366 heads of village households, selected based on classification sampling within a multi-stage process. both techniques of promethee and analytic network process (anp) have been employed for analysis, level evaluation, and classification of governance in the studied rural area. findings- based on the parametric method, results show that out of 53 studied local government, 53% had good governance; 25%, average governance; and 22%, weak governance. furthermore, based on anp technique, the rural district (dehestan) of adran had the highest governance rank, while the rural district of kamal abad had the lowest. in general, the findings show that governance level in the studied local governments were quite desirable. research limitations/implications- governance is a multidimensional issue with various definitions and theories thereof the villagers’ attitude towards rural governance and its indicators is restricted. practical implications-in the study area, rural governance is in a good position, but some of the rural governance components and indicators are in an unsatisfactory and critical situation and require serious attention for improvement. originality/value- so far, there has been little attention paid to rural governance in the cities, especially in the peripheral regions of metropolitan areas. accordingly, the present study is of considerable importance.

سنجش نظام حکمروایی روستایی در دستیابی به حکومت محلی پایدار (مطالعه موردی ناحیه روستایی پیرامون کلان شهر کرج)

در سطح بین المللی توافق جمعی رو به رشدی وجود دارد که الگوی حکمروایی خوب برای دستیابی به توسعه انسانی پایدار و حکومت محلی مردم محور ضروری است. این مقاله در صدد ارزیابی و سنجش حکمروایی روستایی و شناخت عوامل موثر بر آن در ناحیه روستایی پیرامون کلان شهر کرج در دستیابی به حکومت های محلی در مرکز ایران است. مطالعه حاضر از لحاظ هدف و ماهیت کاربردی و از لحاظ روش پیمایشی است. جامعه آماری مورد پژوهش شامل 2 ناحیه روستایی کوچکتر تحت عنوان بخش است که تحت عنوان مدیران ناحیه کوچکتر با عنوان محلی بخشدار، 53 مدیر روستایی سکونتگاه روستایی با عنوان دهیار، 105 شورای اسلامی روستایی و   366 سرپرست خانوار روستایی است که بر اساس نمونه گیری طبقه بندی در طی فرایند چنده مرحله ای انتخاب شده اند. تحلیل و سنجش سطح و رتبه بندی حکمروایی در ناحیه روستایی مورد مطالعه از تکنیک های PROMETHEE و ANP استفاده شد. نتایج مطالعه طبق روش پرامتی نشان داد از 53 حکومت محلی مورد مطالعه   53 درصد دارای حکمروایی خوب ، 25 درصد دارای حکمروایی متوسط   و 22 درصد دارای حکمروایی ضعیف می باشند. همچنین بر اساس تکنیک ANP دهستان آدران بالاترین رتبه حکمروایی و دهستان کمال آباد پایین ترین رتبه حکمروایی را دارا می باشند. به طور کلی یافته های تحقیق نشان داد سطح حکمروایی در حکومت های محلی مورد مطالعه در حد مطلوبی می باشد.;