اولویت‏بندی راهبردهای توسعه در مناطق روستایی با رویکرد توسعه پایدار (مطالعه موردی: روستاهای ناحیه شمال غرب استان اصفهان)

هدف: توسعه پایدار روستایی، فرآیندی است که بر ارتقای همه جانبه حیات روستایی از طریق زمینه سازی و ترغیب فعالیت های هم ساز با قابلیت ها و تنگناهای محیطی تاکید می کند؛ اما دست یابی به این مهم مستلزم اخذ بهترین راهبرد، متناسب با ویژگی های هر ناحیه روستایی است. تحقیق حاضر با هدف تعیین اولویت راهبردهای توسعه در روستاهای ناحیه شمال غرب استان اصفهان صورت گرفته است.روش تحقیق: پژوهش حاضر توصیفی تحلیلی و ابزار آن پرسش نامه است که توسط کارشناسان تکمیل شد. پس از تعیین راهبردهای توسعه پایدار روستایی در ناحیه مورد مطالعه 10 راهبرد به عنوان بهترین گزینه انتخاب شدند. سپس جهت سنجش راهبرد بهینه توسعه پایدار شاخص هایی انتخاب شد. برای این منظور کارشناسان طی سه مرحله شاخص های سنجش راهبرد بهینه توسعه پایدار روستاهای ناحیه مورد مطالعه را در چهار دسته اقتصادی (دارای 6 زیرمعیار)، اجتماعی (دارای 5 زیرمعیار)، کالبدی فضایی (دارای 4 زیرمعیار)، زیست محیطی (دارای 4 زیرمعیار) انتخاب کردند و سپس ضریب تاثیر شاخص ها با تکنیک ahp بررسی و وزن دهی شد. در نهایت، با روش پرومتی راهبرد بهینه توسعه پایدار روستاهای شمال غرب اصفهان انتخاب شد. یافته ها: بررسی های صورت گرفته در این پژوهش نشان داد که از بین شاخص های بررسی شده شاخص ایجاد و گسترش شغل های جدید، شاخص تاسیسات و تجهیزات زیربنایی و نیز شاخص انطباق با استعداد منطقه دارای بیشترین اهمیت است. از سوی دیگر، براساس همین شاخص ها و با توجه به راهبردهای انتخابی کارشناسان، در نهایت معلوم شد که راهبرد برنامه ریزی توسعه توریسم و نیز راهبرد مشارکت مردمی، بالاترین رتبه را در انتخاب بهینه ترین استراتژی توسعه روستایی کسب کرده اند؛ به این معنا که در منطقه مورد مطالعه بهترین راهبرد توسعه، توجه به اصل گردش‌گری و فراهم کردن زیرساخت های توسعه آن است؛ ضمن آن که بهره گیری از مشارکت مردم بومی می تواند تحقق توسعه پایدار روستایی ناحیه را فراهم آورد.راهکارهای عملی: در مطالعات و برنامه‌ریزی نواحی روستایی، شناسایی نیازمندی ها و اولویت بندی آن ها می‌تواند موفقیت برنامه‌ها را تضمین کند. از آن جایی که در اغلب برنامه های توسعه روستایی، به تنوع در فعالیت های اقتصادی کمتر توجه شده و اکثراً بر کشاورزی به صورت تک بعدی تاکید می شود و با توجه به این که هر ناحیه روستایی از توان متفاوتی برای توسعه برخوردار است، توجه به تمامی توان‌مندی های بالقوه روستاها می تواند تا حد زیادی روستاها را از مشکلات متعددی که گریبان گیر آن هستند رهایی بخشد.