مبانی جرم‌انگاری جرایم سایبری مجازی

هدف مقاله حاضر، پاسخ به این پرسش است که جرایم سایبری مجازی چگونه در قلمرو حقوق جزا قرار گرفته و بر اساس چه مبانی و شرایطی جرم انگاری می شوند. با وجود رقم پرشمار حضور کاربران اینترنت در دنیاهای مجازی، پژوهش های محدودی به ویژه در مورد کیفیت ارتکاب، گستره و شمول، هویت مجرمان و بزه دیدگان و نیز پیامدهای ناشی از وقوع جرایم سایبری مجازی انجام شده است. پژوهش حاضر با بهره گیری از هستی شناسی فلسفی و هم چنین فلسفه حقوق، به تبیین شرایط لازم و کافی برای قرار گرفتن جرایم سایبری مجازی در زیرمجموعه حقوق جزا پرداخته و نتیجه می گیرد شرط لازم برای آن که کنش سایبری مجازی به عنوان یک جرم، زیرمجموعه قوانین کیفری قرار گیرد، حصول یک نتیجه و پیامد فرامجازی است و شرط کافی آن است که نتیجه چنین ماهیتی، مداخله در آزادی شهروندان را با استفاده از قانون مجازات بر اساس یکی از اصول محدود کننده آزادی فینبرگ توجیه کند.

Fundamental Issues in Criminalization of Virtal Cybercrime

This paper tries to investigate the question of how virtual cybercrimes fall within the realm of criminal law and what their principles and conditions of criminalization are. Despite the large number of Internet users in virtual worlds, such as "Second Life", there has been limited literature and research especially on the extent and scope of the issue, the identity of the perpetrators and victims, as well as the consequences of cybercrimes. The present study is an applied and qualitative research and according to data collection, it is a library research (metaanalysis secondary studies) on the basis of internal and external online resources. The article provides necessary and sufficient conditions to include virtual cybercrime in a subset of criminal law by using philosophical ontology as well as philosophy of law. It is concluded that necessary condition for virtualcyber acts as a crime to be placed under law to obtain a MetaVirtual outcome. The sufficient condition is that the outcome of this entity, justifies interference with the freedom of citizens to use the criminal law on the basis of a principle limiting freedom of Feinberg.