اثر تغذیه با جلبک‌های تک سلولی بر رشد، بازماندگی، سیست‌زایی و ارزش غذایی آرتمیا اورمیانا در شرایط آزمایشگاهی

چکیده جلبک‌های تک سلولی، مناسب‌ترین غذا برای آرتمیا هستند. کارایی شش گونه جلبکی dunaliella tertiolecta، tetraselmis suecica و  chlorella sp.از جلبک های سبز spirolina sp. و nannochloropsis oculata از جلبک‌های سبز-آبی و cheatoceros sp. از شاخه دیاتومه ها و isochrisis sp. s از شاخه هاپتوفیتا بر روی رشد، بازماندگی و خصوصیات تولید مثلی آرتمیا اورمیانا در شرایط آزمایشگاهی مقایسه شد. سیست آرتمیا از دریاچه ارومیه صید و مطابق روش های استاندارد تخم گشایی شد. جلبک های تک سلولی در محیط کشت f/2 guillard’s کشت و مورد تغذیه آرتمیا قرار گرفتند .  درصد بقاء آرتمیا در تیمارهای مختلف در روزهای 8، 11، 14، 17 و 20 تعیین گردید. رشد طولی آرتمیا اورمیانا در فواصل سه روزه اندازه‌گیری شد. برای تعیین کارایی تولید مثلی آرتمیا، میزان سیست و ناپلی تولید شده، فاصله بین دو تولید مثل متوالی، زمان اولین تولید مثل و زمان مرگ آرتمیای ماده بررسی شد.نتایج نشان داد که اختلاف معنی‌داری بین جلبک های مورد آزمایش از نظر هر سه عامل رشد طولی، میزان بقاء و خصوصیات تولیدمثلی آرتمیا اورمیانا وجود دارد (p<0.001). لذا پرورش آرتمیا در آب های دارای جلبک دونالیلا ، گزینه ای مناسب محسوب می شود.