وضعیت فعالیت آنتی اکسیدانی و نارسایی قلبی در جوجه های مبتلا به سندرم افزایش فشار خون ریوی

160جوجه نر سویه راس برای بررسی وضعیت آنتی اکسیدانی به مدت 6 هفته مورد بررسی قرار گرفتند. جوجه ها به طور کاملاً تصادفی در دو تیمار با 4 تکرار و 20 جوجه برای هر تکرار تقسیم شدند. گروه اول در دمای پرورشی استاندارد پرورش یافتند (تیمار1nt) ولی گروه دوم برای القای سندرم افزایش فشار خون ریوی (آسیت) و ایجاد نارسایی قلبی عروقی، در دمای سرد طبق برنامه دمایی ویژه ای قرار گرفتند (2ct). پارامترهای فعالیت آنزیم-های آنتی اکسیدانی گلوتاتیون پراکسیداز (3gpx) پلاسما و کبد، سوپراکسیددیسموتاز (4sod) پلاسما و کبد، وضعیت کل آنتی-اکسیدانی پلاسما (5tas) ، غلظت مالون دی آلدیید)6(mda پلاسما و کبد و نمونه گیری از بافت کبد در روزهای 21 و 42 انجام شد. در روز آخر آزمایش(روز42) 2 جوجه از هر تکرار به طور تصادفی انتخاب و بعد از توزین کشتار شدند. قلب برداشته و بعد از بررسی ناحیه پری کاردیوم آن، وزن قسمت های آن جدا و شاخص آسیتی وزن بطن راست به کل بطن (7rv/tv) محاسبه شد. نتایج نشان داد میزان mda در پلاسما و بافت کبد در روزهای 21 و 42 درپرندگان تیمار ct بیشتر از تیمار nt بود(p < 0.05). فعالیت آنزیم gpx پلاسما و بافت کبد در روزهای 21 و 42 و sod پلاسما در روز 42 درپرندگان تیمار ct کمتراز تیمار nt بود. (p < 0.05) میزان پلاسمایی tas نیز در پرندگان تیمار nt روزهای 21 و 42 بیشتر از تیمار ct بود(p < 0.05). نسبت rv/tv در روز 42 و تلفات در کل دوره نیز در تیمار ct بیشتر از تیمار nt بود. (p < 0.05)