تغییرات آسیب‌شناسی بافت آبشش و کبد سیاه ماهی (capoeta capoeta gracilis) در مواجهه با سم بوتاکلر

موجودات مختلف از جمله آبزیان همواره در معرض آلودگی با سموم کشاورزی هستند، این مطالعه به ارزیابی کلی تغییرات پاتوبیولوژیکی آبشش و کبد سیاه ماهی در مواجهه با غلظت های تحت کشنده سم بوتاکلر پرداخته است. در ابتدا غلظت کشنده 96 ساعته این سم 2.46 میلی گرم بر لیتر تعیین شد. سپس 96 قطعه ماهی به چهار گروه شامل یک گروه شاهد و سه گروه تجربی (با غلظت های تحت کشنده 0.2، 0.4 و 0.8 میلی گرم بر لیتر) تقسیم گردیدند و به مدتدو هفتهدر معرض این غلظت ها قرار گرفتند. در پایان دوره آزمایش، مقاطع بافتی تهیه و به روش هماتوکسیلین ائوزین رنگ آمیزی و تغییرات بافتی با میکروسکوپ نوری مطالعه شد. غلظت کشنده سم بوتاکلر برای سیاه ماهی 2.46 میلی گرم بر لیتر به دست آمد که نشان دهنده سمیت نسبی آن برای این ماهی می باشد، تغییرات شدید بافت شناسی در آبشش شامل هیپرپلازی، کوتاه شدگی لاملای ثانویه، ادم، فیوژن، هموراژ و آتروفی نسبت به گروه شاهد دیده شد. همچنین آسیب های بافت کبد توسط بوتاکلر موجب بروز انسداد، گرانول تیره، نکروز، صفرا و سینوزوئید در سیاه ماهی شد. نتایج پژوهش حاضر حاکی از آن بود که، با افزایش غلظت سم، آسیب های بافتی شدیدتری در اندام های مورد مطالعه مشاهده شد، بنابراین دو بافت آبشش و کبد سیاه ماهی می‌توانند به‌‌عنوان یک بیومارکر مناسب جهت سنجش آلودگی به‌کار روند.

Histopathological lesions in liver and gill of Capoeta capoeta gracilis in exposed to butachlor

Abstract Different organisms like aquatics are constantly exposed to pesticide residues, this study’s overall assessment pathobiological changes in gills and livers of Capoeta capoeta gracilis during exposure to butachlor pollutant. First of all the 96hour lethal concentration of the toxin was calculated as 46.2 mg per liter. Then, 96 fish were divided into four groups: one control group and three experimental groups (with concentrations of 0.2, 0.4, and 0.8 mg l1) and were exposed for 2 weeks. In the end point, histological changes were studied by hematoxylin and eosin staining method in light microscopy. Lethal concentration of this toxin was 2.46 mg/l that means moderate toxicity of this species. There was many histological changes in the gills of fish treated with butachlor include: hyperplasia, shortening the secondary lamella, edema, fusion, hemorrhage and atrophy in compared to the control group. Treatment with liver butachlor cause obstruction, dark granules, necrosis, and bile stagnation and sinusoid dilution in studied fish. The results of this study showed that in both studied organs with increase of toxin concentration, more severe tissue damage was observed, so gill and liver tissues of this fish could be used as an appropriate biomarker for pollutant measurement.